Tags: oorlog

Oekraïne. Hij was eerder al pauselijke nuntius in Kiev

What is behind Pope Francis’ appointment of the new prefect for the Eastern Churches?

Soms vraagt men zich af of er überhaupt nog wordt ingezet op een diplomatieke weg om de oorlog van Poetin en patriarch Kyrill tegen Oekraïne een halt toe te roepen, of minstens te bespreken. Toch blijkt de benoeming van aartsbisschop Claudio Gugerotti tot prefect voor de Oosterse kerken in die richting te wijzen. We delen met de lezer een artikel van Andrea Gagliarducci, een Italiaanse journalist van Catholic News Agency en Vaticaan-analist voor ACI Stampa.


 

Sporen van hevige gevechten in een stadje in Tigray, augustus 2022

Een ‘vergeten’ oorlog in Ethiopië blijkt wreder en dodelijker dan vele andere conflicten

Op 4 november is het precies twee jaar geleden dat de oorlog in Tigray, een regio in het noorden van Ethiopië, uitbrak. Wat begon als een intern machtsconflict in de complexe federale staatsstructuur van Ethiopië is ondertussen uitgegroeid tot een wrede oorlog die niemand spaart en waarbij alle betrokken partijen beschuldigd worden van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Ook het dictatoriale regime van buurland Eritrea is zich in het gewapend conflict gaan bemoeien, met massale mobilisaties en nog meer militarisering van de samenleving tot gevolg.


 

foto pater Jihad Youssef

Oases van broederlijkheid en hoop in Syrië, Irak en Italië
De gemeenschap van Deir Mar Moussa herademt (1)

Gesticht in 1992 vanuit het vurig charisma van de Italiaanse jezuïet Paolo Dall’Oglio, wijdt de gemengde gemeenschap al-khalil (‘vriend van God’, Koranische titel voor Abraham) zich toe aan de dialoog en het harmonieus samenleven met moslims in Syrië, Irak en Italië. Hoewel het moederklooster Deir Mar Moussa, in de Syrische woestijn nabij Nabek, heelhuids de turbulente tijd doorstond, raakte de oorlogswaanzin de gemeenschap tot diep in het hart.

Barbara Mertens, die het klooster in Syrië in 2009 bezocht in het kader van haar CIMIC-stage, tekende drie getuigenissen op over de herleving van de kloostergemeenschap. In deze nieuwsbrief publiceren we het eerste deel over Deir Mar Moussa in Syrië.


foto van Het huis Brecht in Svendborg (Denemarken)

Brecht en de ‘Svendborger Gedichte’

Oorlogen hebben we vorige eeuw ook meegemaakt. Ze waren verschrikkelijk en blijven nog steeds nawerken. Voelden mensen dat aankomen? En hoe reageerden zij die op tijd de bui zagen hangen? Bij het grasduinen in de literatuur kwamen we nog eens Bertolt Brecht (1898-1956) tegen.


foto over Protest tegen de oorlog aan de Russische ambassade in Athene op 26 februari 2022

Oekraïners zijn geen ‘mensen zoals wij’, het zijn mensen, zoals wij

Het heette snel dat die vluchtelingen uit Oekraïne ‘mensen zoals wij’ zijn en dat het dus veel makkelijker is om hen in België steun en onderdak te geven, speciaal voor hen gebouwde vluchtelingendorpen inbegrepen. Versta: dat zou veel makkelijker verlopen dan met asielzoekers die verder afgelegen oorlogen zijn ontvlucht en die er wat anders, minder hip en vaak ook havelozer uitzien.


Een illustratie over Oekraïne-Rusland van de website Pixabay

Enerzijds, anderzijds – Bespiegelingen over de oorlog in Oekraïne

“Een keerpunt”, “het einde van een tijdperk” en “cruciale momenten”. Zulke woorden vallen vaak wanneer het over de oorlog in Oekraïne gaat, dit conflict laat op velen namelijk een diepe indruk achter. De Russische invasie zet ons ook aan het denken. Is dit conflict écht een keerpunt? Is het normaal dat de Vlaamse media uitgebreid verslag doen van deze oorlog en niet van conflicten in andere werelddelen? Heeft het Westen een impact gehad op (de aanloop naar) de Russische invasie?

Op deze vragen bestaat uiteraard geen pasklaar antwoord. Maar zoals vaak het geval is, ligt de waarheid ergens in het midden. Er is met andere woorden een enerzijds en een anderzijds. Deze reflecties zou ik graag delen.

Een van de foto’s uit de reeks van het artikel van Global Voices

How Russians are protesting the war in Ukraine from a totalitarian state

Sinds het begin van de Russische militaire invasie in Oekraïne hebben Russische burgers zich verzet tegen Poetins oorlog of wat officieel zelfs geen ‘oorlog’ mag heten. Ondanks de heersende censuur, de staatspropaganda en de forse boetes slagen mensen er toch nog in om op vaak subtiele manieren hun afkeer tegen de oorlog duidelijk te maken in het straatbeeld. Global Voices bracht een reeks foto’s bijeen van dit ‘stil’ protest.

De Senegalese president Macky Sall geeft een toespraak

De Russisch-Oekraïense oorlog laat ook Afrika niet onberoerd, maar ‘ander’ perspectief kan verhelderen

Al ruim drie maanden overheerst de berichtgeving over de oorlog in Oekraïne het wereldnieuws, tenminste dat zijn wij toch geneigd te denken vanuit een Europees of westers perspectief. Alsof in andere continenten de aan de gang zijnde gewapende conflicten plotseling zouden zijn stilgevallen omdat er nu weer een oorlog op Europese bodem is losgebarsten en ook Europeanen op de vlucht moeten voor het brute oorlogsgeweld. Bovendien is Rusland als grootmacht al veel langer militair teruggekeerd in Afrika.

Waarom Afrikaanse landen zich liever niet bemoeien met de oorlog van Rusland

De verontwaardiging over de Russische inval in Oekraïne is niet overal even groot: in Afrika ziet het plaatje er anders uit. “We voelen ons als Afrikanen helemaal niet betrokken bij dit conflict.” Of biedt de inval Afrikaanse landen toch een nieuwe gelegenheid om zich af te zetten tegen westerse inmenging en bemoeienis? Een analyse door Kris Berwouts.

Mark Galeotti over Poetin

Mark Galeotti (1965) is werkzaam aan het Institute of International Relations in Praag en verbonden aan het Nederlandse platform Raam op Rusland. Hij is de auteur van het veelgeprezen De Vory. De Russische supermaffia en We moeten het even over Poetin hebben.

In Een kleine geschiedenis van Rusland, van de heidenen tot Poetin (Prometheus, 2020) beschrijft hij Rusland als “een land zonder natuurlijke grenzen, zonder eenduidige etnische achtergrond, zonder een echte centrale identiteit. En toch is het een van de machtigste landen op aarde, een hoofdrolspeler op het wereldtoneel met een rijke geschiedenis van oorlog en vrede, dichters en revolutionairen”.

Oekraïne, een ‘bloedland’

Het is onvoorstelbaar hoe weinig we van Oekraïne hebben geweten. Dat geldt eigenlijk voor heel Oost-Europa en dat kunnen we vaststellen bij de lectuur van het boek ‘Grensland, een geschiedenis van Oekraïne’ van Ruslandkenner Marc Jansen. In het hoofdstuk Megalomanie en massamoord beschrijft hij Oekraïne als een ‘bloedland’. We laten even meelezen.

Paul Celan

Een van die slachtoffers was de Duitstalige Joodse Paul Pessach Antschel, die later dichter Paul Celan werd. Hij werd geboren in 1920 in Cernauti (Boekovina, toen Roemenië, nu Oekraïne; de stad heet in het Roemeens Cernauti, in het Russisch Tjsrnovtsy, in het Oekraïens Tjernivtsi, in het Duits Czernowitz).

Jan Bleyen: ‘Ooit zal ik iemand zijn. Vriend zonder papieren’
Janne Janssens & Michèle Stappaerts: ‘Het begin van mijn leven was toen ik nog niet bestond. Het boek van Fatima en Helen’

Korte tijd nadat ik Peter Venmans’ Gastvrijheid uit had, kreeg ik twee op elkaar lijkende boeken op mijn leesplank die naadloos aansluiten bij het thema. Deze zonnige Paasdag is een goed moment om er aandacht aan te besteden. Pasen, waar staat dat ook alweer voor? Niet eens zo lang geleden kende iedereen de Zeven werken van barmhartigheid uit het hoofd, met op nummer vier ‘De vreemdelingen herbergen’. Beide boeken vertellen het verhaal van nieuwkomers, opgetekend door mensen die het hart op de juiste plaats dragen (en daarvoor hoef je geen doordesemd katholiek te zijn).

Panorama over Lviv, het moderne Lemberg

Lemberg – Lwów– Lviv

In 2007 vond er in Berlijn een tentoonstelling plaats met als titel: ‘Wo ist Lemberg?’ Ze werd met de hulp van de Kulturstiftung des Bundes georganiseerd door de Stiftung Neue Synagoge – Centrum Judaicum Berlin. Naar aanleiding daarvan verscheen er een ‘Begleitband zur Ausstellung’, een mooi boek onder de titel ‘Lemberg, eine Reise nach Europa’.

Lemberg heet vandaag Lviv of Lvov, en speelt als Oekraïense stad een zeer belangrijke rol in de huidige oorlog. Aan de hand van de aangrijpende geschiedenis van deze stad krijgen we een beter inzicht in de schokkende en complexe gebeurtenissen van de laatste eeuw in deze regio. We ontlenen het volgende (vertaalde) overzicht (tot 2004) aan de ‘Begleitband’ bij de tentoonstelling van 2007.

Ilya Kaminsky

Ilya Kaminsky, dichter uit Odessa, in 1993 geëmigreerd naar de VS:
‘Het kost maar een paar minuten om mens te worden’

In 2013 had ik een korte ontmoeting met de slecht horende dichter Ilya Kaminsky tijdens Poetry International in Rotterdam. Hij las er voor uit ‘Dovenrepubliek’ (Deaf Republic), een poëziebundel-in-wording. De thematiek en de betekenissen die ik toen nog niet goed kon plaatsen, hoeven in de context van vandaag geen commentaar meer. Poëzie kan meestal beter verwoorden wat mensen meemaken dan verslaggeving. We nodigen de lezer uit om in zijn stille wereld binnen te treden.

Indiase studenten uit Oekraïne geëvacueerd en met Indiase militaire vliegtuigen vanuit Polen naar India overgevlogen

India in the Russia-Ukraine war

Since the war started on 24th of February 2022 between Russia and Ukraine, India’s concern has been primarily on the students studying in Ukraine. There were about 20,000 Indians in Ukraine and most of them pursuing their medical education. Around 4000 had moved out before the conflict.

Een betoging, begin februari 2022, tegen een mogelijke oorlog in de Oekraïense hoofdstad Kiev.

Oekraïense en Russische vredesactivisten eisen het einde van de oorlogslogica

Sinds weken werd de situatie in Oekraïne op de spits gedreven tot op donderdag 24 februari een grootschalige Russische militaire invasie begon. Na politieke spanningen in Oekraïne hadden separatisten in 2014 met Russische steun de controle over Donetsk en Loehansk overgenomen. Rusland annexeerde bovendien de Krim.

Patriarch van Moskou, Kirill, hoofd van de Russisch-orthodoxe kerk, maar ook patriarch van Oekraïne

“De twee oorlogen van patriarch Kirill en Vladimir Poetin”

Wat volgt is een artikel van Sergei Chapnin, de hoofdredacteur van ‘The Gifts’, een magazine voor eigentijdse christelijke cultuur, en curator van tentoonstellingen over christelijke kunst. Voordien was hij hoofdredacteur van de ‘Journal of the Moscow Patriarchate’. Het artikel verscheen in ‘Public Orthodoxy, bridging the Ecclesial, the Academics, and the Political. The Orthodox Christian Studies Center of Fordham University.’

Afghanistan: The end of the occupation

Nancy Lindisfarne en Jonathan Neale zijn twee Engelse antropologen die al vijftig jaar geleden in Afghanistan verbleven en er werkten. Zij hebben de complexiteit van het Afghaanse ‘maatschappelijke weefsel’ van dichtbij leren kennen.

We use cookies to personalise content and ads, to provide social media features and to analyse our traffic. We also share information about your use of our site with our social media, advertising and analytics partners. View more
Accept