Is het debat over nanotechnologie eindelijk begonnen?

Eind jaren negentig, begin jaren 2000 was er in Vlaanderen en Europa heel wat debat over GGO’s, Genetisch Gemanipuleerde Organismen. Zo kwam in november 1996 de eerste Amerikaanse, genetisch gemanipuleerde soja in de haven van Antwerpen binnen.

Wervel, Werkgroep voor een Rechtvaardige en Verantwoorde Landbouw, organiseerde prompt een druk bijgenaamd seminarie: ‘Gentechnologie, een hapklare brok op ons bord’. De verslagkrant verscheen tijdens een controversieel debat aan de VUB over ‘De objectiviteit van de wetenschap, een interdisciplinaire reflectie over maatschappelijke controversen’…, gesponsord door Monsanto, via lobbybureau Interel. Van ‘objectiviteit’ gesproken!

In de Wervel-verslagkrant staan bijdragen die nog altijd van tel zijn, bijvoorbeeld van Guido Ruivenkamp: ‘Suiker is niet zoet genoeg. Biotechnologie als concurrent’. Een beklijvende bijdrage over hoe onze relatie met het Zuiden van onze planeet radicaal verandert met deze biotechnologie. De krant kan worden geconsulteerd in de bibliotheek van CIMICvzw, ofwel nog aangevraagd worden bij luc@wervel.be

Het vreemde is nu dat er wel heel wat debat geweest is over gentechnologie, maar amper over nanotechnologie en synthetische biologie. Het was een Vlaamse pionier in de biologische landbouw die er me nog eens op wees, n.a.v. een recent artikel in De Standaard Magazine van 14-15 december 2019.

Het artikel gaat over de ‘brave new world’ met robots, nanotechnologie, etc.  De boer verwees naar een artikel van mij, anno 2010. Het artikel verscheen nadien in het boek ‘Legal! Optimisme – realiteit – hoop’ van 2012.  Wie interesse heeft, kan dit werk nog verkrijgen. Er zijn nog 5 exemplaren van over…, maar we geven het artikel hier wel in extenso mee via deze link. Wel straf dat er meer debat rond was in Brazilië dan wel in Europa.

Luc Vankrunkelsven