Het laatste boek van Paul Verhaeghe, ‘Wijsheid’, is een parel. Ik heb het tweemaal gelezen, en zal het nog eens herlezen. Elke bladzijde ‘draagt’ en doet je stilstaan bij jezelf, je soortgenoten-medemensen en de wereld. Het duurt dus even voor je het boek(je) van 158 bladzijden uit hebt. Maar het schudt je dooreen. Het lijkt wel een synthese van alles wat de auteur tot nu toe schreef.
We kennen Hans Vandecandelaere van zijn boeken over Molenbeek en over de recente migratie in Brussel. Maar de realiteit evolueert voortdurend, en daarom trok Hans opnieuw op onderzoek door de hoofdstad. In 160 interviews, vooral met professionals uit zowat alle sectoren, peilde hij hoe het gesteld is met de hyperdiversiteit, hoe zij de aanwezigheid van al die verschillen ervaren, wat er lukt en wat niet, wat de troeven zijn en wat de pijnpunten. Tegelijk met de interviews verwerkte hij essenties uit recente studies.
In het nationale park ‘Amber Mountains’ in het noorden van Madagaskar, beschouwen lokale mensen een van de watervallen op grote hoogte als een heilige plaats, in de overtuiging dat de geesten van hun voorouders...
