Tags: extreemrechts

“I was not entirely surprised by what I encountered, but it was still profoundly disturbing” … Omer Bartov (photograph: David Degner/The Guardian).

As a former IDF soldier and historian of genocide, I was deeply disturbed by my recent visit to Israel

Als je werkelijk wil weten hoe ‘destructief recht’ werkt en je een inzicht wil krijgen in de gruwel van Gaza momenteel, moet je zoals steeds de zeer verstandige Omer Bartov lezen. Verdoe je tijd dus niet met Grunberg- en Brusselmans-gezever. Lees deze absolute must long read! Hierbij het tweede deel van Bartovs analyse die in augustus in The Guardian verscheen.


 

Jihad Van Puymbroeck (foto: LinkedIn).

Wanneer wordt verbinding gewoon collaboratie?

Jihad Van Puymbroeck vertelde enkele weken geleden in Brugge tijdens ‘Zes stemmen voor een betere wereld’ waarom ze het beu is om altijd maar opnieuw te moeten proberen om mensen te begrijpen die racistische uitspraken doen. Zij vroeg zich daarbij kritisch af of het nodig is om altijd naar verbinding te zoeken. Een opinie.


 

“I was not entirely surprised by what I encountered, but it was still profoundly disturbing” Omer Bartov (photograph: David Degner/The Guardian).

As a former IDF soldier and historian of genocide, I was deeply disturbed by my recent visit to Israel

Als je werkelijk wil weten hoe ‘destructief recht’ werkt en je een inzicht wil krijgen in de gruwel van Gaza momenteel, moet je zoals steeds de zeer verstandige Omer Bartov lezen. Verdoe je tijd dus niet met Grunberg- en Brusselmans-gezever. Lees deze absolute must long read!
Christophe Busch, directeur Hannah Arendt Instituut
“This is the logic of endless violence, a logic that allows one to destroy entire populations and to feel totally justified in doing so. It is a logic of victimhood – we must kill them before they kill us, as they did before – and nothing empowers violence more than a righteous sense of victimhood.”


 

Gedenkstätte Bautzen II’, de Stasi-gevangenis van Bautzen, waar duizenden politieke gevangenen van de DDR, zogezegde staatsvijanden, werden opgesloten.

“Wij wilden oorspronkelijk geen hereniging van Duitsland, wel een democratisering!”

Wie echt wil, kan zich op dit ogenblik goed over Duitsland informeren via kranten, tijdschriften en tv. Bij ons is Jan Leyers een jaar lang voor de VRT ‘bij de Duitsers’ geweest om poolshoogte te nemen. De Duitse situatie is zeer complex en de oostkant heeft een andere kijk op de werkelijkheid dan de westkant. Maar dat is al 75 jaar zo. De val van de Muur in 1989 heeft die verschillende visies nog steeds niet samengebracht.


 

Het was een van de eerste mediamomenten van minister van Asiel en Migratie, Marjolein Faber (PVV), na de zomer: in augustus stond ze bij de grensovergang met Duitsland langs de A12 de media te woord. “Ik ben voor intensievere controles”, zei ze tegen de toegestroomde pers. Maar meer dan symbolisch is dit niet, want zelfs al wordt iemand door een vliegende brigade van de Nederlandse marechaussee onderschept, dan heeft die altijd het recht om asiel aan te vragen (foto: © Emiel Muijderman / ANP).

Wat voor een land zijn we geworden als we een ‘asielcrisis’ willen uitroepen?

“Afgelopen weekend heb ik gehuild. Dat zeg ik niet om aandacht te trekken. Of misschien ook wel. Want ik wil je aandacht – dit is echt zo belangrijk”, schrijft Marre de Vetten over de ‘asielcrisis’ die de nieuwe Nederlandse regering onder druk van de PVV, de extreemrechtse partij van Geert Wilders, heeft uitgeroepen om ‘harde’ maatregelen te kunnen nemen tegen asielzoekers. Dat Nederland daarmee fundamentele mensenrechten met de voeten treedt, lijkt de bevolking niet meer te deren. Of toch?


 

Prof. Naika Foroutan leidt aan de Humboldt-Universiteit Berlijn het Duitse centrum voor integratie- en migratieonderzoek DeZIM.

De trukendoos van AfD: nu ook nog de moslims overtuigen

Migranten kunnen de ‘gamechanger’ worden bij de Bondsdagverkiezingen van 2025. Het is bizar. Migranten in Duitsland zouden beslissend kunnen worden voor de Bondsdagverkiezingen door voor de partij te kiezen die hen het meest veracht, de AfD. Sociologe Naika Foroutan, waarover we in een vorige nieuwsbrief berichtten, waarschuwt in een artikel in Die Zeit van 7 maart.


 

boek cover KZ

Henri Heimans & Dirk Verhofstadt: ‘KZ-syndroom. Een litteken dat nooit verdwijnt’

Sinds Kant weten we dat tijd en ruimte effecten zijn van de manier waarop we waarnemen en denken. Soms, heel soms, zijn ze niet arbitrair en komen ze samen op het perfecte moment en de perfecte plaats. Dit is het geval met KZ-syndroom, gepubliceerd in een regio die zijn geschiedenis ontkent en voorgesteld op dezelfde dag wanneer een rechter de bendeleider van een groep ogenschijnlijk keurige knaapjes veroordeelt tot een jaar effectieve gevangenisstraf.


 

Betoging tegen extreemrechts in Duitsland: ‘Nooit meer is nu!’ (foto: Sachelle Babbar/Zumapress.com/picture alliance).

De canon van ‘Nieuw Rechts’ in Duitsland

Het is niet overdreven te stellen dat Duitsland in rep en roer staat. Er is veel aan de gang. Wat houdt het land nog samen? Hoe moet het verder met de slabakkende economie? Waar is het de AfD (de partij Alternative für Deutschland) en Die Neue Rechte (Nieuw Rechts) vandaag om te doen? Waar staan en waar gaan ze voor? Kunnen de moedige betogingen van vele honderdduizenden mensen dit nog een halt toeroepen? In elk geval zijn er veel meer hoopvolle reacties tegen extreemrechts dan in Nederland en Vlaanderen.


 

Prof. Naika Foroutan leidt aan de Humboldt-Universiteit Berlijn het Duitse centrum voor integratie- en migratieonderzoek DeZIM.

Heft Duitsland zichzelf op door de migratie?

In de voorbije weken zijn 300.000 mensen in verschillende steden in Duitsland de straat op gegaan om te demonstreren tegen extreemrechtse groepen. Onder meer bondskanselier Olav Scholz (SPD) en ministers Baerbock en Schüle waren aanwezig bij een demonstratie in Potsdam. Burgemeester Schubert had opgeroepen tot die demonstratie nadat bekend werd dat er in zijn stad vorig najaar een extreemrechtse samenkomst had plaats gevonden, waarbij er gesproken was over massadeportaties als de AfD (Alternative für Deutschland) aan de macht zou komen.


 

Israëlische vredesactivisten eisen een onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza tijdens een betoging voor het hoofdkwartier van het leger in Tel Aviv op zaterdag 28 oktober 2023 (foto: WhatsApp).

Niettegenstaande alles!
Israëlische vredesstemmen voor een einde aan het geweld en voor meer begrip in Israël én Palestina

Op 7 oktober 2023 drongen militante strijders van Hamas vanuit Gaza Israël binnen. “Honderden mensen werden in hun huizen en tijdens een muziekfestival omgebracht, hele buurten werden totaal vernietigd.” Dat schrijft de Israëlische dienstweigeraar Haggai Matar. De gruwel is onvoorstelbaar.
Israël heeft intussen 300.000 reservisten opgeroepen en bereidt een grondoffensief voor in de Gaza-strook. De regeringsvertegenwoordigers van het oorlogskabinet van Netanyahu schreeuwen om wraak. Bijna tienduizend Palestijnen werden inmiddels gedood bij Israëlische bombardementen.


 

Dirk Verhofstadt: ‘Dagboek 1933. Het gevaar van extreemrechts’

Zoals elke intellectueel kreeg ik de voorbije jaren af en toe de vraag of de jaren dertig terug zijn. De studie van Dirk Verhofstadt geeft een goed onderbouwd antwoord dat al uit de titel blijkt: het gevaar van extreemrechts. Hitler en zijn NSDAP-partij kwamen democratisch aan de macht, met de hulp van gevestigde politici die hem een meerderheid bezorgden in de overtuiging dat een regeringsdeelname zijn partij de das zou omdoen. Net het omgekeerde gebeurde: op korte tijd wrong Hitler de democratie en haar vertegenwoordigers vakkundig de nek om.


 

President Kaïs Saïed toonde zich in februari in een bizarre toespraak een aanhanger van de ‘omvolkingstheorie’. Een golf van racistisch geïnspireerd geweld was het gevolg (foto: Facebook Presidence).

‘Omvolkingstheorie’ van president leidt tot ongezien racisme in Tunesië

Sinds eind februari is er in Tunesië een ware ‘jacht’ aan de gang op migranten uit zwart-Afrika. Vele Afrikaanse landen repatrieerden hun landgenoten om te voorkomen dat ze het slachtoffer zouden worden van racistische aanvallen, zowel van de politie als van gewone burgers. Wat is er aan de hand?


 

In tientallen Braziliaanse steden kwamen in januari 2023 mensen op straat om te protesteren tegen de poging tot staatsgreep van de bolsonaristen. Zij betuigden hun steun aan president Lula da Silva (foto: Globo.br).

Brazilië en het decennium van verval

Op zondag 8 januari 2023 bestormden in de Braziliaanse federale hoofdstad Brasília duizenden rechts-extremisten en aanhangers van voormalig president Jair Bolsonaro het parlementsgebouw, het presidentiële paleis en het hooggerechtshof. Zij richtten daarbij zware vernielingen aan en riepen het leger op om de net aangestelde president Lula da Silva ten val te brengen. De voormalige minister van Justitie, Anderson Torres, werd gearresteerd en de gouverneur van het federale district, Ibaneis Rocha, werd geschorst. De parallellen met wat gebeurde op 6 januari 2021 bij de bestorming van het Capitool in Washington DC door extremistische Trump-aanhangers zijn overduidelijk.
We vroegen aan prof. Neuri A. Alves, filosoof, onderzoeker en adviseur bij de vakbond Fetraf in Santa Catarina, om een persoonlijke analyse te maken van de gebeurtenissen.


 

Aanhangers van Lula da Silva vieren de overwinning van de linkse kandidaat in de vroege ochtend van maandag 31 oktober 2022 in de straten van São Paulo

De ‘spirit’ van Jair Messias Bolsonaro

Velen hadden verwacht dat Lula da Silva meteen in de eerste ronde van de verkiezingen in Brazilië, op zondag 2 oktober, tot president zou zijn verkozen. Hij haalde niet de verhoopte 50 procent en huidig president Jair Bolsonaro haalde meer dan 40 procent, veel meer dan de opiniepeilingen hadden voorspeld. Ondertussen is nu ook de tweede ronde op 30 oktober achter de rug en haalde Lula het nipt van Bolsonaro.


 

‘Wereldcrisis. Oorlog, klimaatverandering en catastrofe in de zeventiende eeuw’ van Geoffrey Parker

Na twee jaar coronacrisis (die nog niet voorbij is), komt er opnieuw ruimte vrij om aandacht te hebben voor de toenemende klimaat- en biodiversiteitscrisis. Daarbovenop komt nu de oorlog tussen Rusland en Oekraïne.

Het nieuwste boek van Geoffrey Parker kan op dit alles een nieuw licht laten schijnen. Hij legt linken tussen wat we de ‘kleine ijstijd’ noemen van de 17de eeuw en natuurrampen, overstromingen, honger, conflicten, oorlogen, ontvolking.