Tags: Jodendom

Navid Kermani bij het begin van het Literaturfest LitCologne in maart 2023: “De mensen in Iran willen leven”.

Navid Kermani: “Wat ik leerde toen ik mijn vader waste”

Navid Kermani is voor mij geen onbekende schrijver. Ik ontmoette hem – fictief – voor het eerst in zijn boek ‘Ungläubiges Staunen, über das Christentum’, vertaald als ‘Goddelijke kunst’. Daarin vertelt hij in een hoofdstuk uitgebreid over zijn ontmoeting met Paolo D’all Oglio in Mar Musa. Nadien ontmoette ik in Cori (Italië) een compagnon de route van Paolo, zuster Frederike, die bevriend is met Navid Kermani en vol lof en respect over hem sprak. Zelf leerde ik Paolo (indirect) kennen door Barabara Mertens, met wie ik samen het ‘testament’ van Paolo, ‘Amoureux de l’Islam, croyant en Jésus’ vertaalde. Er is dus een merkwaardig spoor, een lijntje: Paolo, Navid, Frederike, Barbara, en mezelf.

Franz Rosenzweig (1886-1929) en Martin Buber (1878-1965) werkten samen aan een nieuwe vertaling van de Thora vanuit het Hebreeuws in het Duits.

Israël, quo vadis?

Wat in Gaza en Israël gebeurt, is catastrofaal. De feiten zijn bekend, de slachtoffers worden geteld, maar de verschrikkelijke onmenselijke ravage gaat verder, in elk geval in één richting. Daarom verplicht het ons om dieper te graven, want belangrijke voor- en naoorlogse Joodse filosofen draaien zich nu toch om in hun graf: Emmanuel Levinas (‘Gij zult niet doden!’), Martin Buber (‘Ich und Du’), Franz Rosenzweig (‘De Ster van de Verlossing’, de weg van de dood naar het leven), de tot het protestants-christendom bekeerde Eugen Rosenstock (‘Het wonder van de taal’, ‘Wanneer volken voor elkaar niet aanspreekbaar zijn, zijn ze in oorlog’). En laten we Hanna Arendt en Elie Wiesel niet vergeten.


 

Martin Buber (Wenen, 1878 - Talbiya Jeruzalem, 1965).

„Je mehr Ich – Es, desto mehr Du-Ferne“
(Martin Buber)

Naar aanleiding van hoogoplopende spanningen in Israël in mei 2021 publiceerden we drie artikels. Het loont de moeite om ze opnieuw te lezen nu het hek van de dam is en er een regelrechte oorlog woedt tussen Gaza en Israël. Wat we te horen en te zien krijgen, is hartverscheurend, maakt verdrietig en sprakeloos. De schaduw van zoveel onrecht gedurende 73 jaar waarover Jessika Devlieghere het toen had, heeft ‘de schoonheid van Palestina’ nu wel helemaal onzichtbaar gemaakt.


 

Verwoestingen in Gaza-stad op 15 oktober 2023 na bombardementen door het Israëlische leger (foto: Süddeutsche Zeitung).

Israël-Palestina: een van de meest dramatische uitwassen van het Europese racisme en kolonialisme

Op zaterdag 7 oktober 2023 brak in de omgeving van de Palestijnse enclave Gaza de hel los. Na een periode van relatieve rust, tenminste voor de buitenwacht, braken Hamas-milities in een gecoördineerde actie plots de doorgaans streng bewaakte en versterkte grens van hun openluchtgevangenis open.


 

“De vraag is of Israël überhaupt nog leefbaar is.” Een betonnen muur scheidt de Palestijnse gebieden op de Westelijke Jordaanoever van de joodse nederzettingen.

Bijbelse reflecties bij het gewelddadig optreden van de staat Israël

De voorbije weken ging het in Israël van kwaad naar erger. De Standaard bracht het bericht: ‘Netanyahu is de regie over Israël helemaal kwijt… Een week geleden stond Israël niet eens zover van een burgeroorlog’. ‘Netanyahu dendert voort als een pletwals: in Israël dreigt de dictatuur’, enz.
 
In deze Paastijd vonden we het gepast om de vraag te stellen of de staat Israël niet in totale contradictie is met de waarden en de essentie van de joodse traditie zelf. We vroegen aan Paul De Witte, exegeet, oud-leraar en 20 jaar lang CIMIC-docent over de relatie tussen jodendom en christendom, hoe hij vanuit Bijbels perspectief naar de huidige toestand kijkt


 

De droom van Martin Buber

“Waar het visioen ontbreekt, verwildert het volk; Als het de rechte leer bewaart, is het gelukkig.” Spreuken 29:18 In het gedachtegoed van CIMIC heeft Martin Buber (1878-1965) altijd een belangrijke rol gespeeld. Hij is...