Tags: Luc Vankrunkelsven

Protestmanifestatie voor een ander landbouwmodel: agro-ecologische landbouw met meer boeren en minder CO2-uitstoot (foto: Boerenforum).

De landbouw die we nodig hebben 

Het boerenprotest beheerst het nieuws. Gelukkig laten Boerenforum en zijn partners een eigen geluid horen. Zij hebben terechte kritiek op het Europese beleid: het neoliberale beleid van Europa is voor het overgrote deel verantwoordelijk voor de nood van de boeren en boerinnen. Vrijhandelsovereenkomsten, deregulering van de markt, landbouwsubsidies die totaal oneerlijk worden verdeeld, administratieve overbelasting, nepoplossingen zoals zinloze steun voor digitalisering, GGO’s en koolstofmarkten, en een gebrek aan algemene visie voor een transitie naar duurzamere landbouwmodellen.
De agro-ecologische landbouw kan een belangrijk instrument zijn in de strijd tegen de klimaatcrisis. Daarom steunt ‘Grootouders voor het Klimaat’ (GvK) dit onderdeel van het boerenprotest. Dit in de geest van onze overleden CIMIC-medewerker Luc Vankrunkelsven die mee aan de basis lag van het Boerenforum. Lees hieronder het achtergrondartikel van Marleen De Vry over de landbouw die we nodig hebben.


 

Luc Vankrunkelsven en prof. Neuri A. Alves in 2017 bij een boekvoorstelling in Chapecó (foto: Fetraf-SC).

Luc Vankrunkelsvens definitieve thuiskomst

Op vrijdag 15 september 2023 stierf onze trouwe CIMIC-Nieuwsbrief-medewerker Luc Vankrunkelsven (67) in een ziekenhuis in Chapecó, in het diepe zuiden van Brazilië, aan de gevolgen van de ongeneeslijke spierziekte ALS. In de september-nieuwsbrief hebben we al uitgebreid stilgestaan bij het leven en werk van Luc.
Zijn laatste weken in Brazilië was Luc te gast bij zijn goede vriend prof. Neuri A. Alves. Neuri schreef zijn heel persoonlijke ervaringen neer over deze dramatische dagen. We brengen de integrale tekst hier graag in Nederlandse vertaling, aangevuld met foto’s van zijn laatste reis, als een ultiem eerbetoon aan Luc en aan al zijn dierbare vrienden in Brazilië en elders.


 

Luc Vankrunkelsven enkele dagen voor hij naar Brazilië zou vertrekken voor wat zijn laatste reis zou worden (foto: Simon De Schepper).

In memoriam Luc Vankrunkelsven (1956-2023)

Wie in deze diepe crisis van het instituut Kerk nog naar modellen voor de toekomst zoekt, kan die vinden in mensen zoals Luc Vankrunkelsven, monnik van Averbode, vredesactivist, ecologist, netwerker, grootouder voor het klimaat, bevrijdingstheoloog. Hij overleed op 15 september 2023 in Brazilië.


 

Luc Vankrunkelsven in het Nationaal Park Veadeiros, een beschermd deel van de Cerrado in de staat Goiás, op 4 mei 2022 (foto: Fundação Mais Cerrado).

De Braziliaanse kruisweg van Luc Vankrunkelsven

Leven is de tijd doorkruisen – ja, in de strikte zin van doorbreken, overstijgen. De barrières overwinnen die zijn opgeworpen om ons tegen te houden. Het betekent de tijd ongelijk tegemoet treden op zijn terrein van stormen en cyclonen, verschijnselen die ons warm, koud, hard of zacht treffen.

Hoe dan ook, we staan bloot in een open savanne, kaalgeplukt zonder beschutting voor onze integriteit. Het is een ongelijke strijd, alleen voor de moedigen! Voor hen die van moed een pijl gericht op de horizon maken. Koppigheid is de drijvende kracht van hen die weigeren te stoppen. En dat is de enige manier om bepaalde dingen te begrijpen. Onder andere de meest recente Brazilië-reis van de Belgische monnik Luc Vankrunkelsven.


 

Affiche van de viering van 30 jaar boerenstrijd in Via Campesina (1993-2023) (bron: Via Campesina).

Tot de bodem – De toekomst van landbouw in Vlaanderen (deel 3 – slot)

De vurige debatten rond de stikstofproblematiek, de droogte, het biodiversiteitsverlies, de seizoensarbeid en de overmatige vleesproductie en -consumptie hebben landbouw weer helemaal op de maatschappelijke en politieke agenda gezet. De vraag dringt zich stilaan op of we in Vlaanderen en Europa effectief nog op een duurzame en economisch rendabele manier aan landbouw kunnen doen en hoe die landbouw dan vorm moet krijgen.


 

Tot de bodem – De toekomst van landbouw in Vlaanderen (deel 2)

De vurige debatten rond de stikstofproblematiek, de droogte, het biodiversiteitsverlies, de seizoensarbeid en de overmatige vleesproductie en -consumptie hebben landbouw weer helemaal op de maatschappelijke en politieke agenda gezet. De vraag dringt zich stilaan op of we in Vlaanderen en Europa effectief nog op een duurzame en economisch rendabele manier aan landbouw kunnen doen en hoe die landbouw dan vorm moet krijgen.


 

Tot de bodem  – De toekomst van landbouw in Vlaanderen

De vurige debatten rond de stikstofproblematiek, de droogte, het biodiversiteitsverlies, de seizoensarbeid en de overmatige vleesproductie en -consumptie hebben landbouw weer helemaal op de maatschappelijke en politieke agenda gezet. De vraag dringt zich stilaan op of we in Vlaanderen en Europa effectief nog op een duurzame en economisch rendabele manier aan landbouw kunnen doen en hoe die landbouw dan vorm moet krijgen.
 


 

Chapecó: universiteit van het volk

In Brazilië moet je nogal eens wat soepelheid aan de dag leggen. Agenda’s veranderen dikwijls. Deze keer vanwege het slechte weer. Vandaag zouden we een bijzonder agroforestrybedrijf van een jongere bezoeken, maar daar het een hevige regendag is, vervalt dat de laatste minuut. Al maar goed, want ik heb hier alleen maar sandalen. Wel jammer, want in september 2019 wilden we het bedrijf al gaan bezoeken. Ook toen lukte het niet.


 

Op bezoek bij de assentamento Nova Santa Rita waar boeren agro-ecologische groenten kweken voor de grootstad Porto Alegre

Laudato sí

Internationaal werd in mei de Laudato sí-week georganiseerd, met tal van interessante activiteiten. De historische, ecologische encycliek van paus Franciscus is een grote stap vooruit voor de zorg voor de planeet aarde en blijft na 7 jaar wereldwijd inspireren, ook in Brazilië.

Een bord ‘Ecoforte’ aan de ingang van het bedrijf van Vilmar herinnert nog aan de tijd dat de overheden de lokale biodiversiteit actief ondersteunden

Ipê, de hoofdstad van de agro-ecologie

Met een bus om 6 uur ‘s ochtends naar Caxias do Sul. Daar wachten twee mensen van Fetraf, deelstaat Rio Grande do Sul, me op. We rijden door naar Ipê, een stadje in de bergen ten noorden van Porto Alegre.


 

Het historische trammetje brengt toeristen naar boven in Santa Teresa, een bekende wijk van Rio de Janeiro

Braziliaanse wortels

66 jaar mogen worden in Rio de Janeiro is een feest, zeker in de hoge buurt Santa Teresa. Meer dan 100 jaar lang bracht een Belgische tram de toeristen naar boven. Enkele jaren geleden gebeurde er een dodelijk ongeval. Sindsdien is er een nieuwe tram, maar volgens het oude concept.


 

book cover Stilte

Stilte

In de reeks ‘Tijdloze aanwezigheid’ van uitgeverij Dabar-Luyten verscheen onlangs een interessant boek: ‘Stilte. Essays*Gedichten*Beelden’.


 

Lombada

Het was geen dag om als ‘ambassadeur’ van de Grootouders voor het Klimaat trots op te zijn. Na twee dagen Recife met een debatavond in een stadscentrum van MST, de beweging van landloze boeren, reis ik met een vliegtuig via Fortaleza naar Belo Horizonte. Duizend kilometer met een bus zie ik wel zitten, maar 2 à 3000 km is me wat te veel.


Een bijeenkomst van de beweging van daklozen MSTB in Salvador de Bahia (foto: Luc Vankrunkelsven, mei 2022).

Brazilië: wereldkampioen in ongelijkheid

De busreis van Barreiras naar Salvador da Bahia loopt niet erg vlot. Plots stijgt er rook op aan de achterkant van de bus. We moeten onderbreken. Gelukkig zijn de Brazilianen soepel wat uren betreft. We komen met twee uur vertraging aan.

In de voormiddag: een interessant gesprek met studenten en professoren aan de universiteit van deelstaat Bahia; in de namiddag met de geografen van de Federale Universiteit in Salvador.