Tags: Oekraïne

Navid Kermani bij het begin van het Literaturfest LitCologne in maart 2023: “De mensen in Iran willen leven”.

Navid Kermani: “Wat ik leerde toen ik mijn vader waste”

Navid Kermani is voor mij geen onbekende schrijver. Ik ontmoette hem – fictief – voor het eerst in zijn boek ‘Ungläubiges Staunen, über das Christentum’, vertaald als ‘Goddelijke kunst’. Daarin vertelt hij in een hoofdstuk uitgebreid over zijn ontmoeting met Paolo D’all Oglio in Mar Musa. Nadien ontmoette ik in Cori (Italië) een compagnon de route van Paolo, zuster Frederike, die bevriend is met Navid Kermani en vol lof en respect over hem sprak. Zelf leerde ik Paolo (indirect) kennen door Barabara Mertens, met wie ik samen het ‘testament’ van Paolo, ‘Amoureux de l’Islam, croyant en Jésus’ vertaalde. Er is dus een merkwaardig spoor, een lijntje: Paolo, Navid, Frederike, Barbara, en mezelf.

Under the Radar – Twenty years of EU military missions

In 2003 heeft de EU haar allereerste buitenlandse missie naar de Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië gestuurd. In de ruim 20 jaar die sindsdien zijn verstreken, heeft de EU meer dan 40 operaties uitgevoerd in Europa, Afrika en Azië. Op dit moment zijn er nog 24 actief, waarvan 13 civiele en 10 militaire missies, die in dit verslag centraal staan, evenals één hybride missie.
 

De officiële doelstellingen van deze missies zoals conflictpreventie, versterking van internationale vrede en veiligheid, ondersteuning van de rechtsstaat en crisisbeheer zijn op zich uiteraard goed, maar in de praktijk loopt het vaak helemaal anders, blijkt uit een nieuw rapport van het Transnational Institute.


 

Voorstelling van de #ObjectWarCampaign ter ondersteuning van dienstweigeraars uit oorlogsgebieden op het Schumanplein in Brussel op 23 mei 2023 (foto: EBCO).

Wat gebeurt er met het recht op gewetensbezwaren in een Europa onder oorlogsdreiging?

Wereldwijd, maar ook in Europa pakken de oorlogswolken zich samen. Wat lange tijd bijna ondenkbaar leek, behoort sinds kort tot de new speak van regeringsleiders: oorlog als een ‘normale’ manier om conflicten op te lossen. Niet alleen in de oorlogvoerende landen Rusland en Oekraïne, ook elders is er sprake van oorlogsbereidheid, forse verhoging van militaire uitgaven en rekrutering, zelfs herinvoering van de dienstplicht, of uitbreiding ervan tot vrouwen. Het fundamentele mensenrecht van gewetensbezwaren tegen militaire dienst wordt hoe langer hoe meer uitgehold.

Het Europees Bureau voor Gewetensbezwaren (EBCO) publiceerde op 15 mei 2024, de internationale dag van gewetensbezwaren, zijn jaarverslag Conscientious Objection to Military Service in Europe 2023/24. Een overzicht.


 

Op 6 maart 2022 hield patriarch Kyrill van Moskou een preek waarin hij de Russische ‘speciale militaire operatie’ tegen Oekraïne beschreef als een ‘heilige oorlog’.

Messianisme en millenarisme van Rusland en van alle Russen, waar ze zich ook bevinden

De geschiedenis zal ons leren dat degenen die sinds 2014 niet zijn opgehouden met het aanwakkeren van het vuur van de Russisch-Oekraïense oorlog de tovenaarsleerlingen zijn die een doos van Pandora hebben geopend die het inferno van de ‘laatste dans van de grote nacht’ dreigt te ontsteken. Het Moskouse patriarchaat verspreid ondertussen documenten met een zorgwekkende inhoud, vindt Antoine Courban van de Libanese krant L’Orient-Le Jour.


 

Duitse mensenrechtengroepen zijn vooral gealarmeerd door de redenen die de Duitse overheid aanvoert voor het afwijzen van asielaanvragen van wie zich aan de militaire dienst wil onttrekken. Wie zich onttrekt aan de oorlog, verdient bescherming in de EU (foto: Connection e.V.).

Twee jaar na het begin van de oorlog: Connection e.V. en Pro Asyl bekritiseren de afwijzing van Russische dienstweigeraars

Twee jaar na de overval van Rusland op Oekraïne wijst het Duitse Bundeamt für Migration und Flüchtlinge (BAMF) nog steeds gevluchte Russische dienstweigeraars (zowel mannen als vrouwen) af en verplicht ze naar Rusland terug te keren. De Duitse middenveldorganisaties Connection e.V. en Pro Asyl zijn gealarmeerd door de motivering van het BAMF, dat het risico voor de Russische dienstweigeraars negeert om in een oorlog die in strijd is met het volkenrecht, te worden gerekruteerd.

 

Participation of unarmed pacifist forces in implementation of the Ukrainian peace formula

A statement, adopted by the general assembly of the Ukrainian Pacifist Movement on Saturday 24 February 2024.


 

Dit is een loopgravenoorlog geworden waarin elke dag honderden soldaten sneuvelen voor enkele meters terreinwinst (foto: © Anatolji Stepanov/afp).

Steun Russische en Oekraïense deserteurs en dienstweigeraars, ze saboteren de oorlog van onderuit

Oekraïense en Russische gewetensbezwaarden moeten bij ons asiel krijgen, vinden vredesactivisten Kornee van der Haven (Belgisch-Luxemburgse Quakers), Sam Biesemans (Europees Bureau Gewetensbezwaarden) en Ludo De Brabander (Vrede vzw). Dit opiniestuk verscheen ook op 2 januari in De Standaard.


 

Een achtergelaten gevechtstank in de buurt van Bucha, Kyiv oblast, Oekraïne (foto: ©Mikhail Volkov).

The Ukraine war, environmental destruction and the question of ecocide

Early September, controversy erupted due to the US delivery of depleted uranium (DU) ammunition to Ukraine as part of their latest 175 million dollar military aid package, including the M1A1 Abrams tanks. Despite the US following the UK’s example, which had already sent DU ammunitions, this is the second controversial US arms delivery since the cluster bombs announcement.


 

ZOMERBOEKEN   De eigenzinnige keuze van de redactie

Met de zomermaanden voor de deur hebben velen onder ons hopelijk wat meer tijd om eens een goed boek vast te pakken en wat bij te lezen, al dan niet op een mooie vakantieplek. Als redactie van de CIMIC-Nieuwsbrief hebben we een eigenzinnige keuze gemaakt van boeken (en een streepje muziek en een expo) die we zelf graag gelezen hebben of die nog op onze stapel ‘te lezen’ liggen te wachten. Boeiende lectuur toegewenst en een prettige zomertijd!


 

Vooral in het oosten van Oekraïne liepen natuurgebieden enorme schade op door de oorlog (foto: © Serhii Korovainyi).

Effecten van de oorlog op de natuur in Oekraïne: interview met Bohdan Vykhor

De oorlog in Oekraïne eist niet alleen een vreselijke tol voor de Oekraïners, ze is ook vernietigend voor de natuur. Om een idee te krijgen hoe erg het eraan toe is, hadden we een gesprek met dr. Bohdan Vykhor, directeur van de Oekraïense afdeling van het Wereldnatuurfonds (WWF)

Wat is de belangrijkste door de oorlog veroorzaakte milieuschade? Welke acties op de grond (bombardement, gebruik van munitie, troepenbewegingen op de grond…) leverden de meeste schade op?


 

Jana al-Abdo, a seven-year-old Syrian child, receives treatment at a hospital in Idlib, Syria, on 8 February 2023 (foto: AP).

Turkey-Syria earthquake: Europe, with billions for war, shows its true heartless face

David Hearst is hoofdredacteur van de Middle East Eye. Hij brengt verslag uit over het Midden-Oosten en was correspondent voor de Britse krant de Guardian in Europa, Rusland en Belfast. Vanuit de optiek van het Midden-Oosten kijkt hij naar wat Europa doet.

The earthquake offers a chance to show the world that the West can rebuild as well as destroy. But this is the last sentiment in the minds of Fortress Europe today.


 

Een actie tegen de deportatie van asielzoekers in een Turkse haven.

Ook Nederland is de trappers kwijt: vluchtelingen naar Rwanda?

Nu is ook Nederland ‘gidsland’ de trappers kwijt. Een rechtse Kamermeerderheid (met o.a. extreemrechtse figuren als Geert Wilders (PVV) en Thierry Baudet (FvD) op kop) wil, in navolging van het Verenigd Koninkrijk en Denemarken, een deal sluiten met Rwanda om er asielzoekers naar te deporteren. “Een triest plan dat gedoemd is te mislukken”, stelt de Nederlandse migratiespecialist Jeroen Corduwener.


 

Juri Andruchowytsch en zijn vlucht uit Egypte, een ‘Bildungsroman’

Juri Ihorowytsch Andruchowytsch, schrijver, dichter, essayist, werd in 1960 geboren in Stanislaw (Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek) dat sinds 1962 tot Ivano-Frankivsk werd omgedoopt. De stad veranderde in de loop der eeuwen voortdurend van naam, maar ook van eigenaar of bezetter. Tussen 1939 en 1945 werd het wel heel erg bont. Massaslachtingen volgden elkaar op en in 1943 was Stanislau (de Duitse naam) bovendien ook ‘Jodenvrij’ verklaard door de nazi’s. In 1944 werd de stad dan weer deel van de Oekraïense SSR tot in 1991.


 

Oekraïne. Hij was eerder al pauselijke nuntius in Kiev

What is behind Pope Francis’ appointment of the new prefect for the Eastern Churches?

Soms vraagt men zich af of er überhaupt nog wordt ingezet op een diplomatieke weg om de oorlog van Poetin en patriarch Kyrill tegen Oekraïne een halt toe te roepen, of minstens te bespreken. Toch blijkt de benoeming van aartsbisschop Claudio Gugerotti tot prefect voor de Oosterse kerken in die richting te wijzen. We delen met de lezer een artikel van Andrea Gagliarducci, een Italiaanse journalist van Catholic News Agency en Vaticaan-analist voor ACI Stampa.


 

Leiden werkte een ‘Poolse wandeling in Leiden’ uit die de wandelaar onder andere met het muurgedicht ‘Bajdary’ van Adam Mickiewicz confronteert

Hoe de Krim-sonnetten van Adam Mickiewicz (1798-1855) Oost-Europa dichterbij brengen

Op de muur van de Haarlemmerweg 5a in de Nederlandse universiteitsstad Leiden staat een vreemde tekst geschilderd. De vorm doet veronderstellen dat het een gedicht is. De onderverdeling 4-4-3-3 en de eindrijmen verwijzen naar een sonnet. De auteur, Adam Mickiewicz, is voor de meesten onder ons een illustere onbekende van lang geleden – dat lezen we af aan de getallen 1798 en 1855, de geboorte- en sterftedatum. Leiden heeft sinds 1988 een stedenband met de Poolse stad Torún en werkte een ‘Poolse wandeling in Leiden’ uit die de wandelaar onder andere met het muurgedicht Bajdary confronteert.


 

foto over Protest tegen de oorlog aan de Russische ambassade in Athene op 26 februari 2022

Oekraïners zijn geen ‘mensen zoals wij’, het zijn mensen, zoals wij

Het heette snel dat die vluchtelingen uit Oekraïne ‘mensen zoals wij’ zijn en dat het dus veel makkelijker is om hen in België steun en onderdak te geven, speciaal voor hen gebouwde vluchtelingendorpen inbegrepen. Versta: dat zou veel makkelijker verlopen dan met asielzoekers die verder afgelegen oorlogen zijn ontvlucht en die er wat anders, minder hip en vaak ook havelozer uitzien.


Een illustratie over Oekraïne-Rusland van de website Pixabay

Enerzijds, anderzijds – Bespiegelingen over de oorlog in Oekraïne

“Een keerpunt”, “het einde van een tijdperk” en “cruciale momenten”. Zulke woorden vallen vaak wanneer het over de oorlog in Oekraïne gaat, dit conflict laat op velen namelijk een diepe indruk achter. De Russische invasie zet ons ook aan het denken. Is dit conflict écht een keerpunt? Is het normaal dat de Vlaamse media uitgebreid verslag doen van deze oorlog en niet van conflicten in andere werelddelen? Heeft het Westen een impact gehad op (de aanloop naar) de Russische invasie?

Op deze vragen bestaat uiteraard geen pasklaar antwoord. Maar zoals vaak het geval is, ligt de waarheid ergens in het midden. Er is met andere woorden een enerzijds en een anderzijds. Deze reflecties zou ik graag delen.

Een van de foto’s uit de reeks van het artikel van Global Voices

How Russians are protesting the war in Ukraine from a totalitarian state

Sinds het begin van de Russische militaire invasie in Oekraïne hebben Russische burgers zich verzet tegen Poetins oorlog of wat officieel zelfs geen ‘oorlog’ mag heten. Ondanks de heersende censuur, de staatspropaganda en de forse boetes slagen mensen er toch nog in om op vaak subtiele manieren hun afkeer tegen de oorlog duidelijk te maken in het straatbeeld. Global Voices bracht een reeks foto’s bijeen van dit ‘stil’ protest.

Het aangrijpende ‘leven en lot’ van Vasili Semjonovitsj Grossman (1905-1964)

Vasili Grossman werd in 1905 geboren in de Oekraïense provinciestad Berditsjev. Hij heette eigenlijk Iosif Solomonovitsj Grossman. Zijn ouders behoorden tot de geassimileerde bovenlaag van de Joodse bevolking. Ze waren niet religieus en spraken geen Jiddisch. Iosif werd al snel gerussificeerd tot Vasili.

 
brief aan Croesjtsjov

Yurii Sheliazhenko

Yurii Sheliazhenko: ‘War is a problem, not a solution’

Speech at the Brussels Peace Conference (19 May 2022)

We should challenge the stereotype of military victory insisting on historical truth that all efforts to conquer absolute power were failed painfully no matter how self-righteous conquerors were, that nobody can win everything even under pretext of good cause, that all power should be reasonable and fairly shared and, therefore, we can’t and don’t need to win, we can and need to win-win.

De Senegalese president Macky Sall geeft een toespraak

De Russisch-Oekraïense oorlog laat ook Afrika niet onberoerd, maar ‘ander’ perspectief kan verhelderen

Al ruim drie maanden overheerst de berichtgeving over de oorlog in Oekraïne het wereldnieuws, tenminste dat zijn wij toch geneigd te denken vanuit een Europees of westers perspectief. Alsof in andere continenten de aan de gang zijnde gewapende conflicten plotseling zouden zijn stilgevallen omdat er nu weer een oorlog op Europese bodem is losgebarsten en ook Europeanen op de vlucht moeten voor het brute oorlogsgeweld. Bovendien is Rusland als grootmacht al veel langer militair teruggekeerd in Afrika.

Waarom Afrikaanse landen zich liever niet bemoeien met de oorlog van Rusland

De verontwaardiging over de Russische inval in Oekraïne is niet overal even groot: in Afrika ziet het plaatje er anders uit. “We voelen ons als Afrikanen helemaal niet betrokken bij dit conflict.” Of biedt de inval Afrikaanse landen toch een nieuwe gelegenheid om zich af te zetten tegen westerse inmenging en bemoeienis? Een analyse door Kris Berwouts.

Oekraïne, een ‘bloedland’

Het is onvoorstelbaar hoe weinig we van Oekraïne hebben geweten. Dat geldt eigenlijk voor heel Oost-Europa en dat kunnen we vaststellen bij de lectuur van het boek ‘Grensland, een geschiedenis van Oekraïne’ van Ruslandkenner Marc Jansen. In het hoofdstuk Megalomanie en massamoord beschrijft hij Oekraïne als een ‘bloedland’. We laten even meelezen.

Paul Celan

Een van die slachtoffers was de Duitstalige Joodse Paul Pessach Antschel, die later dichter Paul Celan werd. Hij werd geboren in 1920 in Cernauti (Boekovina, toen Roemenië, nu Oekraïne; de stad heet in het Roemeens Cernauti, in het Russisch Tjsrnovtsy, in het Oekraïens Tjernivtsi, in het Duits Czernowitz).