We vinden een weg ...
Het is zondag, 26 november, een uur of vier in de ochtend. Eén van de nachtwakers maakt me wakker. Hij hoort schoten, maar ook zwaarder geschut. Ik reageer geërgerd omdat mijn nachtrust, zo nodig en welgekomen na een volle werkdag, bruusk is verstoord. Het klinkt ver, in onze straat lijkt het kalm, moest hij me daarvoor wakker maken? De slaaproes houdt me maar even in zijn greep, al snel ontwaakt ook mijn bewustzijn en besef ik: dit is geen gewone zondagmorgen.
Op 20 december gaan de Congolezen naar de stembus. Niet minder dan 25 kandidaten hebben zich gemeld voor het presidentschap. Maar de verkiezingen zullen in het oosten van Congo worden overschaduwd door het fors toegenomen geweld in de provincies Noord- en Zuid-Kivu en Ituri. Vooral de rebellen van de M23, gesteund door buurland Rwanda, en allerlei lokale milities, gesteund door huurlingen, maken zich op grote schaal schuldig aan oorlogsmisdaden. Ook het regeringsleger (FARDC) gaat daarbij niet vrijuit. Volgens recente cijfers van de VN zouden in totaal bijna 7 miljoen Congolezen op de vlucht zijn voor het geweld. Een analyse door experts van IPIS.
