We vinden een weg ...
De Europese Unie besteedt per jaar ongeveer 10 miljard euro aan maatregelen om migratie tegen te gaan. Ze hebben geen enkel effect: migratie neemt toe, simpel omdat er behoefte is aan goedkope werkkrachten, die gevaarlijk, vuil en ‘dom’ werk doen. Maar de miljarden leiden wel tot gevaarlijker migratieroutes, aantoonbaar meer doden op die routes over de Middellandse Zee, Atlantische Oceaan en de Sahara. Bloedgeld dus, schrijft Jeroen Corduwener.
Sinds eind februari is er in Tunesië een ware ‘jacht’ aan de gang op migranten uit zwart-Afrika. Vele Afrikaanse landen repatrieerden hun landgenoten om te voorkomen dat ze het slachtoffer zouden worden van racistische aanvallen, zowel van de politie als van gewone burgers. Wat is er aan de hand?
Er is zeker geen reden om te vervallen in doemdenken en Afro-pessimisme, maar niemand kan er nog naast kijken dat enkele landen in West-Afrika de voorbije maanden in een zeer penibele situatie zijn terechtgekomen. Vooral in Mali en Burkina Faso wordt de toestand stilaan dramatisch. Maar ook dichterbij, in Tunesië, gaat het van kwaad naar erger, het land balanceert op de rand van het staatsbankroet. Een kort overzicht.
