We vinden een weg ...
Als je werkelijk wil weten hoe ‘destructief recht’ werkt en je een inzicht wil krijgen in de gruwel van Gaza momenteel, moet je zoals steeds de zeer verstandige Omer Bartov lezen. Verdoe je tijd dus niet met Grunberg- en Brusselmans-gezever. Lees deze absolute must long read! Hierbij het tweede deel van Bartovs analyse die in augustus in The Guardian verscheen.
Als je werkelijk wil weten hoe ‘destructief recht’ werkt en je een inzicht wil krijgen in de gruwel van Gaza momenteel, moet je zoals steeds de zeer verstandige Omer Bartov lezen. Verdoe je tijd dus niet met Grunberg- en Brusselmans-gezever. Lees deze absolute must long read!
Christophe Busch, directeur Hannah Arendt Instituut
“This is the logic of endless violence, a logic that allows one to destroy entire populations and to feel totally justified in doing so. It is a logic of victimhood – we must kill them before they kill us, as they did before – and nothing empowers violence more than a righteous sense of victimhood.”
Sinds de oorlog tussen het Soedanese regeringsleger SAF en de paramilitaire Rapid Support Forces (RSF) in april 2023 in volle hevigheid losbarstte, is de situatie voor de burgerbevolking alleen maar dramatisch verergerd. Meer dan 10 miljoen mensen zijn inmiddels op de vlucht voor extreem geweld en honger. De ergste humanitaire ramp ter wereld, die zich voor de ogen van de wereldgemeenschap afspeelt, heeft in september even de aandacht getrokken van de jaarlijkse Algemene Vergadering van de VN in New York. Maar op het terrein gaat de oorlog onverminderd verder: de hoofdstad van Noord-Darfur, El Fasher, een stad van 2 miljoen inwoners, dreigt nu ook in handen te vallen van de RSF, de gevolgen zijn niet meer te overzien.
Begin augustus 2024 zag premier Sheikh Hasina van de Awami League zich verplicht om het land te ontvluchten na bloedige rellen die sinds juni haar land in zijn greep hadden vanwege de geplande herinvoering van voorkeursquota bij overheidsfuncties. Socioloog Bernard D’Sami legt uit waar de onvrede – onder meer aan de universiteit van de hoofdstad Dhaka – vandaan komt.
door Amnesty International · Published 30/04/2024 · Last modified 12/05/2024
15 april 2024 was het precies één jaar geleden dat in Soedan het conflict tussen de Sudanese Armed Forces (SAF) en de Rapid Support Forces (RSF) begon. Nog steeds schiet de internationale gemeenschap ernstig tekort in haar reactie, zelfs nu er steeds meer burgerdoden vallen. Amnesty International reageert samen met de Sudan Democracy First Group en het NGO International Film Festival op één jaar conflict.
United Nations Secretary-General Antonio Guterres is expected to alert the Security Council in the coming days that Sudan has entered a downward spiral of extreme conflict-induced hunger, Human Rights Watch said on 15 March. The council should immediately take action, including by adopting targeted sanctions against individuals responsible for obstructing aid access in Darfur.
Zaterdagavond 17 februari 2024 kwam het in Den Haag tot hevige rellen bij betogingen van Eritrese jongeren tegen een festival dat georganiseerd was door regeringsgezinde groepen van Eritreeërs. Dit roept veel vragen op.
Het is trouwens helemaal niet de eerste keer dat het in Europa tot gewelddadige confrontaties komt tussen voor- en tegenstanders van het dictatoriale regime in Asmara. Een poging om wat verder te kijken dan de waan van de dag, want er zit duidelijk een patroon achter het geweld: de zogenaamde ‘transnationale repressie’.
door Kristof Titeca & 11.11.11
door Kristof Titeca & 11.11.11 · Published 29/02/2024 · Last modified 09/03/2024
“Terwijl de betogers zeker een punt hebben, spelen ze ook een falend Congolees regeringsbeleid in de kaart”, schrijft Kristof Titeca (UAntwerpen) over de protesten die recent de kop opstaken voor verschillende ambassades in Kinshasa.
Met zijn vingers gevormd als een pistool tegen zijn hoofd, hand over de mond en de opvallende boodschap ‘Stop de genocide’, zette Romelu Lukaku recent het escalerende conflict in het oosten van Congo in de schijnwerpers. Sindsdien escaleerde het naar een bijzonder kritieke situatie nu M23-rebellen Goma omsingeld hebben en de miljoenenstad werd afgesneden van de buitenwereld. 11.11.11 roept op tot ingrijpende maatregelen: een luchtbrug, evacuaties en dringende actie van de VN-veiligheidsraad.
En wat als we massamigratie nu eens niet bekijken als het onvermijdelijke gevolg van de ecologische en klimaatcrisis waarin we ons bevinden, maar veeleer als de oplossing? Met die prikkelende gedachte ging de Britse wetenschapsjournaliste Gaia Vince aan de slag. Ze schreef al eerder een spraakmakend boek ‘Avonturen in het Antropoceen’ waarin ze uitlegt hoe de menselijke impact op de planeet een nieuwe geologische periode inluidde.
De Europese Unie besteedt per jaar ongeveer 10 miljard euro aan maatregelen om migratie tegen te gaan. Ze hebben geen enkel effect: migratie neemt toe, simpel omdat er behoefte is aan goedkope werkkrachten, die gevaarlijk, vuil en ‘dom’ werk doen. Maar de miljarden leiden wel tot gevaarlijker migratieroutes, aantoonbaar meer doden op die routes over de Middellandse Zee, Atlantische Oceaan en de Sahara. Bloedgeld dus, schrijft Jeroen Corduwener.
David Hearst is hoofdredacteur van de Middle East Eye. Hij brengt verslag uit over het Midden-Oosten en was correspondent voor de Britse krant de Guardian in Europa, Rusland en Belfast. Vanuit de optiek van het Midden-Oosten kijkt hij naar wat Europa doet.
The earthquake offers a chance to show the world that the West can rebuild as well as destroy. But this is the last sentiment in the minds of Fortress Europe today.
Nu is ook Nederland ‘gidsland’ de trappers kwijt. Een rechtse Kamermeerderheid (met o.a. extreemrechtse figuren als Geert Wilders (PVV) en Thierry Baudet (FvD) op kop) wil, in navolging van het Verenigd Koninkrijk en Denemarken, een deal sluiten met Rwanda om er asielzoekers naar te deporteren. “Een triest plan dat gedoemd is te mislukken”, stelt de Nederlandse migratiespecialist Jeroen Corduwener.
Juri Ihorowytsch Andruchowytsch, schrijver, dichter, essayist, werd in 1960 geboren in Stanislaw (Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek) dat sinds 1962 tot Ivano-Frankivsk werd omgedoopt. De stad veranderde in de loop der eeuwen voortdurend van naam, maar ook van eigenaar of bezetter. Tussen 1939 en 1945 werd het wel heel erg bont. Massaslachtingen volgden elkaar op en in 1943 was Stanislau (de Duitse naam) bovendien ook ‘Jodenvrij’ verklaard door de nazi’s. In 1944 werd de stad dan weer deel van de Oekraïense SSR tot in 1991.
Op 4 november is het precies twee jaar geleden dat de oorlog in Tigray, een regio in het noorden van Ethiopië, uitbrak. Wat begon als een intern machtsconflict in de complexe federale staatsstructuur van Ethiopië is ondertussen uitgegroeid tot een wrede oorlog die niemand spaart en waarbij alle betrokken partijen beschuldigd worden van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Ook het dictatoriale regime van buurland Eritrea is zich in het gewapend conflict gaan bemoeien, met massale mobilisaties en nog meer militarisering van de samenleving tot gevolg.
Het heette snel dat die vluchtelingen uit Oekraïne ‘mensen zoals wij’ zijn en dat het dus veel makkelijker is om hen in België steun en onderdak te geven, speciaal voor hen gebouwde vluchtelingendorpen inbegrepen. Versta: dat zou veel makkelijker verlopen dan met asielzoekers die verder afgelegen oorlogen zijn ontvlucht en die er wat anders, minder hip en vaak ook havelozer uitzien.
Korte tijd nadat ik Peter Venmans’ Gastvrijheid uit had, kreeg ik twee op elkaar lijkende boeken op mijn leesplank die naadloos aansluiten bij het thema. Deze zonnige Paasdag is een goed moment om er aandacht aan te besteden. Pasen, waar staat dat ook alweer voor? Niet eens zo lang geleden kende iedereen de Zeven werken van barmhartigheid uit het hoofd, met op nummer vier ‘De vreemdelingen herbergen’. Beide boeken vertellen het verhaal van nieuwkomers, opgetekend door mensen die het hart op de juiste plaats dragen (en daarvoor hoef je geen doordesemd katholiek te zijn).
Vandaag zijn 281 miljoen mensen internationale migranten en bijna 26 miljoen onder hen zijn vluchtelingen. Bovendien moesten vanaf 2020 meer dan 80 miljoen mensen hun huis verlaten vanwege vervolgingen, conflicten of algemeen geweld. Global...
Mijn vriendelijke buurman vertrouwt me toe dat corona z’n werk er niet eenvoudiger op maakt. Hij is een jonge, degelijke en opgewekte chef-kok die vluchtelingen opleidt binnen sociale tewerkstelling. Ik vroeg hem naar de...
