We vinden een weg ...
Op 7 oktober 2024 kwam Björn Rzoska zijn boek ‘Gedeelde grond’ voorstellen tijdens het CIMIC-café@DeZondvloed in Mechelen. Het werd een zeer fijne avond in een goedhartige sfeer en prima gemodereerd door Greet Castermans.
Wie de inhoud van het meeslepende boek wil kennen, moet het boek zelf lezen. Maar voor onze nieuwsbrieflezers willen we de nabespreking en discussie met de aanwezigen nadien niet onthouden.
Na het einde van de apartheid, dit jaar precies dertig jaar geleden, is er in Zuid-Afrika onmiskenbaar grote sociaal-politieke vooruitgang geboekt. De erfenis van eeuwenlang racisme en segregatie is echter nog altijd duidelijk zichtbaar en voelbaar in elke vezel van deze verdeelde samenleving. En voor miljoenen mensen is de vooruitgang gewoonweg niet genoeg geweest, terwijl anderen hebben kunnen profiteren van een systeem dat hoe langer hoe meer corrupt is en de ongelijkheid in stand houdt. Deze diepe ontevredenheid zou zich dit jaar ook in stembus tonen.
‘Marikana’ werd wel degelijk een kantelpunt in de nog jonge postapartheidgeschiedenis van Zuid-Afrika. Tien jaar na het vreselijke bloedbad bij de Lonmin-platinamijn in de regio Rustenburg (16 augustus 2012), maakt geweld nog altijd deel uit van het dagelijks leven van heel veel Zuid-Afrikanen. Geweld dat nu niet meer uitgaat van een kleine blanke minderheid die koste wat het kost haar koloniale privileges wil behouden, maar van een nieuwe zwarte elite die er niet in geslaagd is om de zware erfenis van apartheid van zich af te schudden en de rijkdommen eerlijker te verdelen. Zuid-Afrika is sinds ‘Marikana’ een land zoals een ander geworden, het aureool van de ‘regenboognatie’ is voorgoed weg.
