Redactioneel 28
De wereld onder ogen zien, en toch dicht bij jezelf blijven
Het voelt niet goed om op dit ogenblik de geijkte uitdrukkingen ‘zalig’ kerstfeest en ‘gelukkig’ nieuwjaar te gebruiken. Het is wel de kunde en de kunst om de wereld onder ogen te zien en tegelijk dicht bij jezelf te blijven.
Hoe ‘dicht’ je bij ‘anderen’, familie, vrienden en buren kunt aanleunen, is dan in deze pandemie weer de vraag. Toch is het nodig om daar moedig en creatief mee om te gaan, want alleen ‘jezelf’ blijven zonder er ook voor anderen te zijn, blijkt niet gezond. Laten we het proberen, ook door deze nieuwsbrief.
De grote context werkt in op de kleine context. Zonder meer. De grote wereld werkt in op de kleine wereld, en naar we hopen, ook omgekeerd. Hoe die twee zich verhouden, kunnen we steeds weer te weten komen door beklijvende visies en goede boeken te lezen. Ze lijken ons te beschutten tegen de digitale bombardementen en de ‘Blitzkrieg’ van de dag.
Daarom kan je deze nieuwsbrief best van achteren naar voren lezen en beginnen met de besprekingen van Tinneke Beeckmans boeken over Spinoza en Machiavelli, waarbij verbazend frisse inzichten worden geboden over politiek, noodzaak, deugd, spiegeling en vrijheid. Of je kan je ‘innerlijke grenzen versterken’ en tegelijk de jobstijdingen omtrent de klimaatverandering verdragen door de suggesties van Richard Stiegler te volgen.
In Brussel zijn er blijkbaar 75 plaatsen van hoop. Bovendien hebben we in ons kleine taalgebied ook nog degelijke tijdschriften over zingeving zoals Klooster, Golfslag en De Kovel, waarin een nieuw soort monnikendom wordt besproken. De troost die moslima Aya Sabi in haar dagelijks gebed vindt, sluit daarbij aan.
De CD ‘Lumba’ van het trio Tamala biedt een boeiende ontmoeting tussen diverse culturen, maar niet zonder oproep tot reflectie over de enorme uitdagingen die ons wereldwijd te wachten staan.
Daarna ben je ‘toegerust’ om de alarmkreten te horen over Sarajevo, over de uitwassen van de blasfemiewetten in Pakistan, de wereld van de Brusselse daklozen te midden van de ‘winterpret’, en de getuigenissen van medelanders die ‘leven in kleur’.
Christophe Busch schrijft: “We moeten tot elke prijs verhinderen dat we opnieuw in de woorden van Geert Mak ‘een kramp krijgen in onze nek van het wegkijken’”.
Maar daarom is het niet onbelangrijk een goed gezicht te hebben op onszelf. Dat wenst CIMICvzw aan al zijn lezers en lezeressen in deze laatste dagen van december 2021, in de hoop dat dit zin, sense, richting en betekenis geeft.
De CIMIC-redactieploeg,
Marc Colpaert
Jan Van Criekinge
Luc Vankrunkelsven
Pascal Blancquaert
Joël Ndombe
Liana Tolonge Tshatshi
Koen Stuyck
Greet Callaerts
Bernard D‘Sami
Lees verder (naar inhoud december 2021)
Gebruik onderstaande social-media knoppen om dit artikel te delen.
