We vinden een weg ...
We leven vandaag in een wereld met weinig positief nieuws. De actualiteit wordt gedomineerd door oorlogen en klimaatgerelateerde rampen zoals de cycloon Boris die meerdere landen in Centraal- en Oost-Europa twee weken in zijn greep had en onnoemelijk veel schade veroorzaakte. Toch vindt er onder onze neus een stille revolutie plaats, die zonder meer onze belangrijkste hoop voor de toekomst is. Waarover gaat het?
Over het verband tussen klimaatverandering en stijgende militaire uitgaven is al veel geschreven. In oktober publiceerde het Amsterdamse Transnational Institute (TNI), in nauwe samenwerking met enkele gespecialiseerde wapenonderzoekscentra, een onthutsend rapport. Als de 31 lidstaten van de NAVO de doelstelling realiseren om hun militaire uitgaven te laten groeien tot minimum 2 procent van het BBP (zoals de NAVO eist), zal dat zware repercussies hebben voor het klimaat. Met andere woorden de middelen die aan defensie worden besteed, kunnen niet worden ingezet voor de zo noodzakelijke klimaattransitie. Vooral in landen die nu al de zwaarste gevolgen dragen van de klimaatcrisis zullen de gevolgen dramatisch zijn.
Iedereen heeft weet van het tragische lot van de Pakistaanse bootvluchtelingen voor de Griekse kust. Maar waarom die mensen willen vluchten, is niet zo bekend. Er is in onze contreien geen besef van wat er in het land van 240 miljoen inwoners aan de hand is. Die crisis is – naast die van andere landen die zelden of maar even de voorpagina’s halen – ongemeen ernstig en nog maar eens een nieuw obstakel voor de geopolitiek in de regio en voor de hele wereld.
De vurige debatten rond de stikstofproblematiek, de droogte, het biodiversiteitsverlies, de seizoensarbeid en de overmatige vleesproductie en -consumptie hebben landbouw weer helemaal op de maatschappelijke en politieke agenda gezet. De vraag dringt zich stilaan op of we in Vlaanderen en Europa effectief nog op een duurzame en economisch rendabele manier aan landbouw kunnen doen en hoe die landbouw dan vorm moet krijgen.
Sinds haar ontstaan anno 1990 is Wervel begaan met het ‘overzeese sojadrama’. Met de zogenaamde ‘Groene Revolutie’ in de jaren 1960 begon de opgang van soja vanuit Santa Maria in de Braziliaanse deelstaat Rio Grande do Sul. Soja was de locomotief van die ‘revolutie’.
—
Een rode draad doorheen vele verhalen is wel de ‘geschiedenis van het veevoer’. Bij wijze van afsluiter geef ik een samenvatting van ideeën.
Dat haat diepe wortels heeft, blijkt uit het recente racisme tegenover Chinezen, dat erg zichtbaar is geworden sinds de uitbraak van het coronavirus. Chinezen worden verweten – al dan niet moedwillig – verantwoordelijk te...
