We staan op de drempel van een nieuwe VN-klimaattop (COP28), de 28ste al en deze keer, oh ironie, in Dubai, in de Verenigde Arabische Emiraten, één van de grootste olieproducerende landen. Een autocratische staat bovendien, die het niet al te nauw neemt met de mensenrechten. En toch is dat geen reden om de top links te laten liggen, schrijft Koen Stuyck, die binnenkort zelf naar Dubai vertrekt.
Sinds Poetin ten strijde trok in Oekraïne en stelselmatig zijn energie-oorlog opvoerde, is er een ongeziene rush naar gas losgebarsten. Landen zoals Duitsland lopen zo hard van stapel dat ze in hun haast om de economie te blijven voorzien van goedkope energie de opportuniteit haast voorbijrennen.
Nadat de klimaattop in Glasgow met een zeer bescheiden vooruitgang werd afgesloten, en vele heikele punten nu weer mee de onderhandelingskamers in gaan van de tussentijdse vergaderingen onder klimaatdiplomaten, blijft de vraag: hoe de broodnodige versnelling in de mondiale aanpak van de klimaatcrisis krijgen? Een van de grootste struikelblokken voor vooruitgang is het uitblijven van klimaatrechtvaardigheid in de internationale verhoudingen.
In de tweede helft van de 19de eeuw ontstond in Europa door goedkope import van tarwe uit de Verenigde Staten en het Russische rijk (vooral uit het huidige Oekraïne), een gigantische landbouwcrisis. Begin eenentwintigste eeuw dreigt Oekraïne van de 19de-eeuwse tarweschuur een 21ste-eeuwse sojaschuur te worden. Bovendien gaat het om dezelfde actoren als 150 jaar geleden, Cargill op kop.
+++
De EU wil de sojaproductie in Oost-Europa opvoeren, maar met illegaal genetisch gemanipuleerde (GGO) gewassen. Wie zal er voordeel bij halen?
Zondag 23 mei 2021, Laarne. Buiten is het twaalf graden, voor een keer regent het niet. Ook april was uitzonderlijk koud, wel droog – te droog. Iedereen moppert over het weer. De vorige jaren...
