Tags: Wit-Rusland

At least 49,000 soldiers and officers have deserted the Russian army since the beginning of the war in Ukraine


Ik wil graag iets met jullie delen dat van cruciaal belang is en verontrustend onderbelicht blijft. In alle media  – of het nu Russische, Oekraïense, Litouwse of westerse zijn  – overheerst één oorlogsnarratief: wapens, doden, gewonden en nog veel meer wapens. Wat zelden besproken wordt, is het groeiende aantal Russische mannen dat niet wil vechten in Oekraïne. Dit zijn mensen die zich met extreem persoonlijk risico tegen de oorlog verzetten. Ze riskeren lange gevangenisstraffen, marteling of zelfs executie. Toch wordt hun stem helaas genegeerd, ook in het Westen.

 


 

Rapport telt meer dan 120.000 illegale, gewelddadige pushbacks: duwen, slaan, laten sterven. ‘Dit is het Europese grensbeleid’


Pushbacks – het ‘terugduwen’ van migranten nadat ze irregulier de grens zijn overgestoken – zijn illegaal volgens internationaal en Europees recht. Toch zijn ze ondertussen gemeengoed geworden in Europese lidstaten. “Pushbacks zijn geen excessen of uitzonderingen, maar een dagelijkse praktijk aan de Europese buitengrenzen”, zegt Flor Didden, migratie-expert bij 11.11.11.
“Het is zo systematisch dat het duidelijk bewust beleid is. Ondanks de enorme bewijslast is zowel in Bulgarije als in Griekenland nog nooit een agent gestraft omdat hij zijn boekje te buiten ging. De facto zijn pushbacks vandaag gewoon het Europese migratiebeleid.”


 

Olga Karatch: “It is very difficult not to fall into despair, not to become bitter, and not to break, but Martin Luther King taught us that Darkness cannot drive out darkness; only light can do that”


Op vrijdag 13 september 2024 hield Olga Karatch van de Wit-Russische mensenrechtenbeweging Nash Dom (‘Our House’) een toespraak in de Berlijnse St. Marienkirche. Dit gebeurde precies 60 jaar na de beroemde preek van dr. Martin Luther King in dezelfde kerk, toen nog in Oost-Berlijn, een stad verdeeld door de Muur, en symbool van de Koude Oorlog. We publiceren hieronder haar integrale toespraak van hoop en geloof in volgehouden geweldloos verzet, zelfs in deze donkere tijden.


 

Dienstweigering en desertie als fundamenteel verzet tegen militarisering en oorlog


Het afgelopen jaar werd gekenmerkt door een fors toenemende militarisering. Gewapende conflicten nemen overal ter wereld toe. Het geloof dat alleen nog een militaire strategie met sterk verhoogde defensiebudgetten en bewapening een einde kan maken aan ‘onveiligheid’ wint weer aan aanhang, de oorlogspropaganda doet de rest.


 

Wat gebeurt er met het recht op gewetensbezwaren in een Europa onder oorlogsdreiging?

Wereldwijd, maar ook in Europa pakken de oorlogswolken zich samen. Wat lange tijd bijna ondenkbaar leek, behoort sinds kort tot de new speak van regeringsleiders: oorlog als een ‘normale’ manier om conflicten op te lossen. Niet alleen in de oorlogvoerende landen Rusland en Oekraïne, ook elders is er sprake van oorlogsbereidheid, forse verhoging van militaire uitgaven en rekrutering, zelfs herinvoering van de dienstplicht, of uitbreiding ervan tot vrouwen. Het fundamentele mensenrecht van gewetensbezwaren tegen militaire dienst wordt hoe langer hoe meer uitgehold.

Het Europees Bureau voor Gewetensbezwaren (EBCO) publiceerde op 15 mei 2024, de internationale dag van gewetensbezwaren, zijn jaarverslag Conscientious Objection to Military Service in Europe 2023/24. Een overzicht.


 

Messianisme en millenarisme van Rusland en van alle Russen, waar ze zich ook bevinden

De geschiedenis zal ons leren dat degenen die sinds 2014 niet zijn opgehouden met het aanwakkeren van het vuur van de Russisch-Oekraïense oorlog de tovenaarsleerlingen zijn die een doos van Pandora hebben geopend die het inferno van de ‘laatste dans van de grote nacht’ dreigt te ontsteken. Het Moskouse patriarchaat verspreid ondertussen documenten met een zorgwekkende inhoud, vindt Antoine Courban van de Libanese krant L’Orient-Le Jour.


 

Twee jaar na het begin van de oorlog: Connection e.V. en Pro Asyl bekritiseren de afwijzing van Russische dienstweigeraars

Twee jaar na de overval van Rusland op Oekraïne wijst het Duitse Bundeamt für Migration und Flüchtlinge (BAMF) nog steeds gevluchte Russische dienstweigeraars (zowel mannen als vrouwen) af en verplicht ze naar Rusland terug te keren. De Duitse middenveldorganisaties Connection e.V. en Pro Asyl zijn gealarmeerd door de motivering van het BAMF, dat het risico voor de Russische dienstweigeraars negeert om in een oorlog die in strijd is met het volkenrecht, te worden gerekruteerd.

 

Participation of unarmed pacifist forces in implementation of the Ukrainian peace formula

A statement, adopted by the general assembly of the Ukrainian Pacifist Movement on Saturday 24 February 2024.


 

Steun Russische en Oekraïense deserteurs en dienstweigeraars, ze saboteren de oorlog van onderuit

Oekraïense en Russische gewetensbezwaarden moeten bij ons asiel krijgen, vinden vredesactivisten Kornee van der Haven (Belgisch-Luxemburgse Quakers), Sam Biesemans (Europees Bureau Gewetensbezwaarden) en Ludo De Brabander (Vrede vzw). Dit opiniestuk verscheen ook op 2 januari in De Standaard.


 

Hoe de Krim-sonnetten van Adam Mickiewicz (1798-1855) Oost-Europa dichterbij brengen

Op de muur van de Haarlemmerweg 5a in de Nederlandse universiteitsstad Leiden staat een vreemde tekst geschilderd. De vorm doet veronderstellen dat het een gedicht is. De onderverdeling 4-4-3-3 en de eindrijmen verwijzen naar een sonnet. De auteur, Adam Mickiewicz, is voor de meesten onder ons een illustere onbekende van lang geleden – dat lezen we af aan de getallen 1798 en 1855, de geboorte- en sterftedatum. Leiden heeft sinds 1988 een stedenband met de Poolse stad Torún en werkte een ‘Poolse wandeling in Leiden’ uit die de wandelaar onder andere met het muurgedicht Bajdary confronteert.