Redactioneel 44
Uiteraard verdienen mensen vakantie, verlangt men om ‘er eens uit te zijn’, is er behoefte aan uitleefmomenten op ‘superfestivals’ en kermissen. Het zijn de momenten dat je niet hoeft na te denken, dat je...
Uiteraard verdienen mensen vakantie, verlangt men om ‘er eens uit te zijn’, is er behoefte aan uitleefmomenten op ‘superfestivals’ en kermissen. Het zijn de momenten dat je niet hoeft na te denken, dat je...
Eind juni vierden moslims het Offerfeest, Eid al-Adha. Een erg belangrijk feest in de islamitische traditie
Van vrijdag 9 tot zondag 11 juni reisde een CIMIC-delegatie in het spoor van Etty Hillesum naar Deventer en Westerbork. Een fotoverslag door Lieve Adam van een geslaagde en inspirerende reis.
Met de zomermaanden voor de deur hebben velen onder ons hopelijk wat meer tijd om eens een goed boek vast te pakken en wat bij te lezen, al dan niet op een mooie vakantieplek. Als redactie van de CIMIC-Nieuwsbrief hebben we een eigenzinnige keuze gemaakt van boeken (en een streepje muziek en een expo) die we zelf graag gelezen hebben of die nog op onze stapel ‘te lezen’ liggen te wachten. Boeiende lectuur toegewenst en een prettige zomertijd!
Iedereen heeft weet van het tragische lot van de Pakistaanse bootvluchtelingen voor de Griekse kust. Maar waarom die mensen willen vluchten, is niet zo bekend. Er is in onze contreien geen besef van wat er in het land van 240 miljoen inwoners aan de hand is. Die crisis is – naast die van andere landen die zelden of maar even de voorpagina’s halen – ongemeen ernstig en nog maar eens een nieuw obstakel voor de geopolitiek in de regio en voor de hele wereld.
De vreselijke bootramp van midden juni voor de Griekse kust duwt ons met de neus op de harde feiten: steeds meer migranten komen om tijdens de gevaarlijke overtocht van de Middellandse Zee. Onderzoek van The New York Times bevestigt de vermoedens die eerder al opdoken: door de funeste aanpak van de Griekse kustwacht en de medeplichtigheid van het EU-agentschap Frontex is het dodental nog fors opgelopen. Ondertussen gaan er steeds meer stemmen op om migratie op een veiliger manier mogelijk te maken. Dat zou meteen het ‘verdienmodel’ van mensensmokkelaars de wind uit de zeilen halen.
Iedereen die het nieuws over de klimaat- en biodiversiteitscrisis volgt, weet: we staan voor een gigantische omwenteling. Ook de economische wereld beseft dit – ook zij leest de IPCC-rapporten en merkt ook de toenemende gevolgen in de vorm van extreme droogte, hittegolven, overstromingen en andere rampen. We moeten het dus dringend over de centen hebben.
IPS vraagt aandacht voor een ‘vergeten’ rapport dat op woensdag 21 juni werd uitgebracht door de VN: als de huidige (negatieve) trend zich doorzet, zal tegen 2030 mogelijk geen enkel van de laagste inkomenslanden ook maar één van de 17 duurzame ontwikkelingsdoelen (SDGs) halen. Die doelen waren in 2015 wereldwijd afgesproken. De meeste rijke landen zitten mooi op schema, maar hebben schromelijk verzuimd om voldoende geld vrij te maken opdat ook de armste landen daarin zouden slagen. Met andere woorden: de kloof tussen de rijksten en de armsten op deze wereld wordt alleen nog maar groter, ondanks alle mooie woorden over een Global Financial Architecture. Op veel belangstelling kon dit ongemakkelijke VN-rapport echter niet rekenen…
Het aantreden van de sociaaldemocratische regering van Gustavo Petro – de eerste in de geschiedenis van Colombia – heeft nog niet tot veel concrete resultaten geleid voor het vredesproces of de broodnodige landbouwhervormingen. De redding van vier inheemse kinderen werd daarom met des te meer vreugde onthaald door de bevolking en de (internationale) pers, ook vanwege de bijzondere samenwerking die deze redding inhield tussen voormalige vijanden: de Inheemse Garde[1] en het leger van Colombia.
De imposante Cotton Tree viel tegen de grond. Tijdens een korte, maar hevige storm op de vooravond van 24 mei rukte een krachtige windstoot het grootste deel van zijn kruin naar beneden. Het werd wereldnieuws dat ook op het VRT-journaal te volgen was.
Zoals elke intellectueel kreeg ik de voorbije jaren af en toe de vraag of de jaren dertig terug zijn. De studie van Dirk Verhofstadt geeft een goed onderbouwd antwoord dat al uit de titel blijkt: het gevaar van extreemrechts. Hitler en zijn NSDAP-partij kwamen democratisch aan de macht, met de hulp van gevestigde politici die hem een meerderheid bezorgden in de overtuiging dat een regeringsdeelname zijn partij de das zou omdoen. Net het omgekeerde gebeurde: op korte tijd wrong Hitler de democratie en haar vertegenwoordigers vakkundig de nek om.