Wat is het antwoord op deze vragen?
De Europese Unie besteedt per jaar ongeveer 10 miljard euro aan maatregelen om migratie tegen te gaan. Ze hebben geen enkel effect: migratie neemt toe, simpel omdat er behoefte is aan goedkope werkkrachten, die gevaarlijk, vuil en ‘dom’ werk doen. Maar de miljarden leiden wel tot gevaarlijker migratieroutes, aantoonbaar meer doden op die routes over de Middellandse Zee, Atlantische Oceaan en de Sahara. Bloedgeld dus, schrijft Jeroen Corduwener.
Waarom blijven Europese politici dodelijk geld uitgeven aan maatregelen die geen enkel bedoeld resultaat hebben, maar wel zoveel dodelijke slachtoffers maken? Leren ze hiervan? Nee. Ook in 2023 wordt weer 10 miljard euro uitgegeven aan een niet werkende migratieaanpak.
Meest recent is de één miljard euro die de EU aan Tunesië belooft, in ruil voor migratieafschrikking. Als voorschot betaalde Europa alvast 60 miljoen euro. Niet alleen wilde de Tunesische president, Kais Saied, dat geld niet hebben (“een fooi”, noemde hij dat) en stortte het terug (wat een blamage voor Europa). Ook is het aantal migranten uit en via Tunesië sinds deze zogenaamde Tunesië-deal verdubbeld.
Leerde de Europese leiders hiervan? Werden de Europese onderhandelaars Von der Leyen, Meloni en Rutte ter verantwoording geroepen? Nee, ze hadden niet eens een mandaat. Waarom worden ze daarvoor dan niet ter verantwoording geroepen…?
In België wil de regering illegaal in het land verblijvende buitenlanders uitzetten, een woning weigeren en het leven zuur maken. Dit naar aanleiding van de dodelijke aanslag op twee Zweedse voetbalfans door een Tunesiër. Beschamend was dat een dag na dit politieke spierbalrollen blijkt dat Tunesië vorig jaar al om uitlevering heeft gevraagd, maar dat het dossier in de Belgische bureaucratie was zoekgeraakt. Typisch België, zeker. Maar het kwaad is al geschied: een hele grote groep wordt geviseerd, om politiek falen te verdoezelen.
Datzelfde België weigert alleenstaande mannelijke asielzoekers een opvangplaats, omdat er geen plaats zou zijn. Die worden gedwongen tot illegaal verblijven op straat. En lopen nu dus de kans door diezelfde regering te worden uitgezet, om een moordaanslag, die had kunnen worden voorkomen als de Belgische regering de dader een jaar geleden conform verzoek en procedures had uitgeleverd.
Trekt de Belgische regering het boetekleed aan? Zeker, een minister stapt op. Maar verder nee, niet echt. Want de anti-illegalenmaatregelen gaan niet van tafel, ook al hebben ze geen enkele relatie met waarvoor ze in een impuls bedacht zijn.
De nieuwe VVD-leidster in Nederland, Dilan Yesilgöz, blijft asielzoekers negatief profileren; verzint fabels over gezinshereniging en als ze gewezen wordt op de onzin die ze publiekelijk uit, doet ze of ze het niet heeft gehoord.
Pijnlijk, vooral van deze dochter van een Koerdisch vluchtelingenechtpaar. Haar vader zetelt in een Nederlandse mensenrechtencommissie, haar moeder is voorzitster van een vluchtelingenorganisatie. Ze zal dus ook thuis echt wel horen hoe de werkelijkheid eruitziet. Waarom blijft ze dan toch bewezen onzin vertellen?
Waarom worden, als het over migratie gaat, zoveel onwaarheden onweersproken, geoorloofd, gebagatelliseerd, met miljarden euro’s gesteund, niet onderbouwd en toch als beleid gepresenteerd?
Waarom laten we politici zo roekeloos en genadeloos aan de gang en aan het woord? Het antwoord op deze vragen is dat migranten zelf zo kwetsbaar zijn; onzichtbaar worden gemaakt, ongeloofwaardig worden afgeschilderd, en zelden een weerwoord krijgen.
Politici hebben er alle belang bij dat zo te houden, omdat anders hun eigen onvermogen, onbekwaamheid, geldverspilling en disfunctioneren op dit gebied te zichtbaar wordt.
Jeroen Corduwener
Jeroen Coduwener is een Nederlandse expert op het vlak van migratie en peacebuilding sinds 2006. Hij heeft op dat vlak ook veel ervaring opgedaan in België.
Dit opiniestuk verscheen op 23 oktober 2023 op de blog van Jeroen Corduwener: https://www.corduwener.nl/blog/168-Wat-is-het-antwoord-op-deze-vragen
Lees verder (inhoud oktober 2023)
