Redactioneel 52
Kom naar Mechelen voor een maandagavond vol gebabbel, gepeins en ontmoeting. We verwachten je om 19 uur in het café van boekhandel de Zondvloed (O.-L.-V.-straat 70)..
In ‘Niemandsland’ trekt Midden-Oostenkenner Willem Staes dwars door Syrië, Libanon, Turkije, Jordanië en Irak. Tijdens 9 reizen tussen augustus 2021 en maart 2023 stelt hij er met eigen ogen vast hoe Syrische vluchtelingen zich in de meest uitzichtloze situatie bevinden sinds de Syrische revolutie in 2011.
Het lijkt erop dat mensen een passie hebben voor het verenigen van passies. Zo doet ook Shalan Alhamwy met zijn passies voor geluid en fotografie. In zijn nieuwe fotoreeks ‘Audiobsession’, die deels te zien is in een groepstentoonstelling bij galerij ROOM 8 in hartje Gent, komen ze allemaal samen.
Het nieuwe album ‘Berenjacht’ van Damast Duo is uit. Het is een ode aan hoop, vriendschap, liefde en licht dat ook schijnt in de duisternis.
Migranten kunnen de ‘gamechanger’ worden bij de Bondsdagverkiezingen van 2025. Het is bizar. Migranten in Duitsland zouden beslissend kunnen worden voor de Bondsdagverkiezingen door voor de partij te kiezen die hen het meest veracht, de AfD. Sociologe Naika Foroutan, waarover we in een vorige nieuwsbrief berichtten, waarschuwt in een artikel in Die Zeit van 7 maart.
Van 19 april tot 1 juni kiezen bijna een miljard Indiërs een nieuw parlement en dus ook een nieuwe regering. De democratie en de ziel van het land staan op het spel. “De verkiezingen van 2024 zouden weleens de laatste democratische verkiezingen in India kunnen zijn.” Gie Goris, oud-hoofdredacteur van MO*, schreef er een boeiend boek over en publiceerde onderstaand artikel op de MO*-website.
Dit interessante artikel werd doorgestuurd door de ‘Friends of Manu’. Manu Alphonse SJ kwam 20 jaar lang naar CIMIC in Thomas More Mechelen, waar hij aan studenten een diepere inkijk bezorgde over het reilen en zeilen in India. Manu was econoom en richtte ‘Social watch’ op in de deelstaat Tamil Nadu. Hij overleed op 17 november 2018. Zijn vrienden zetten zijn werk verder.
Het is nog donker wanneer ik het taxistation binnenstap en de regen me van het ene lekkende afdak naar het andere duwt. De gebruikelijke chaos gaat door op een laag modder en ook dat is niet uitzonderlijk. De reizigers sijpelen binnen terwijl we wachten tot de laatste zitplaats is verkocht. Vaste vertrekuren zijn er niet en aankomsturen doen er niet toe. De eerste vraag die we stellen bij het binnenlopen van een station, is hoeveel plaatsen nog vrij zijn.
Sinds 2021 is het oosten van Congo (DRC) opnieuw het slachtoffer van de M23-rebellenbeweging. De M23, die in 2013 zou zijn verslagen, nam in 2021 de wapens weer op en had in 2022 opnieuw uitgestrekte gebieden in het zuidoosten van de provincie Noord-Kivu in handen. De situatie is sindsdien alleen maar erger geworden met honderdduizenden vluchtelingen als gevolg. De ellende voor de gewone bevolking in deze strategische grensregio is niet meer te overzien. Toch is er meer aan de hand dan alleen de hand-en-spandiensten van buurland Rwanda bij de opmars van deze rebellengroep. IPIS publiceerde begin april een nieuw rapport over M23 ‘versie 2’.
door Amnesty International · Published 30/04/2024 · Last modified 12/05/2024
15 april 2024 was het precies één jaar geleden dat in Soedan het conflict tussen de Sudanese Armed Forces (SAF) en de Rapid Support Forces (RSF) begon. Nog steeds schiet de internationale gemeenschap ernstig tekort in haar reactie, zelfs nu er steeds meer burgerdoden vallen. Amnesty International reageert samen met de Sudan Democracy First Group en het NGO International Film Festival op één jaar conflict.
De geschiedenis zal ons leren dat degenen die sinds 2014 niet zijn opgehouden met het aanwakkeren van het vuur van de Russisch-Oekraïense oorlog de tovenaarsleerlingen zijn die een doos van Pandora hebben geopend die het inferno van de ‘laatste dans van de grote nacht’ dreigt te ontsteken. Het Moskouse patriarchaat verspreid ondertussen documenten met een zorgwekkende inhoud, vindt Antoine Courban van de Libanese krant L’Orient-Le Jour.
Bossen zijn cruciaal voor ons overleven, ze leveren ons zuurstof, zuiver water, medicijnen, houden virussen onder controle, herbergen oneindig veel biodiversiteit en zoveel meer. Helaas sneuvelen ze nog steeds met een hoge snelheid, voornamelijk omdat ze worden omgezet in plantages of gekapt voor hun hout. Toch zijn er enkele evoluties bezig die wijzen op een kentering. Verschillende trends zorgen voor meer begrip voor de waarde van bossen: strategischer denken, meer coördinatie, meer middelen en nieuwe partnerschappen – allemaal factoren die cruciaal zijn om in dit decennium ontbossing voorgoed een halt toe te roepen.
Sinds Kant weten we dat tijd en ruimte effecten zijn van de manier waarop we waarnemen en denken. Soms, heel soms, zijn ze niet arbitrair en komen ze samen op het perfecte moment en de perfecte plaats. Dit is het geval met KZ-syndroom, gepubliceerd in een regio die zijn geschiedenis ontkent en voorgesteld op dezelfde dag wanneer een rechter de bendeleider van een groep ogenschijnlijk keurige knaapjes veroordeelt tot een jaar effectieve gevangenisstraf.