Tags: Rusland

Optimisme zonder hoop – het ultieme coping mechanisme?


De Nederlandse auteur Tommy Wieringa schreef een essay voor de Maand van de Filosofie in Nederland over de toestand van de wereld en de existentiële bedreiging van de klimaatcrisis. De titel van het werkje en meteen ook zijn belangrijkste boodschap voelt aan als een stomp in de maag: ‘Optimisme zonder hoop’.

 


 

Vasili Grossman: ‘Leven & lot’ – Robert Sapolsky: ‘Behave. Waarom we van nature goed en slecht zijn: een biologische blik’


Of toeval bestaat, weet ik niet. Feit is dat ik in dezelfde periode twee boeken herlezen heb, totaal verschillend (een roman en een wetenschappelijk werk) en toch gelijkaardig (alle twee handelen ze over goed en kwaad). Beide in hardcover mét leeslint (pure luxe), beide tellen bijna duizend pagina’s, dus perfect voor de toen nog lange grijze winterweken.


 

Lessen aardrijkskunde: over de toekomst van staatsgrenzen


De situatie in de wereld is ‘interessant’ genoeg om er weer een atlas bij te halen. Een artikel van journalist Jan Brachmann in de Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) heeft me ertoe aangezet. We parafraseren zijn visie, duiken in ons geografisch geheugen en stuiten op de grenstrauma’s.


 

Dienstweigering en desertie als fundamenteel verzet tegen militarisering en oorlog


Het afgelopen jaar werd gekenmerkt door een fors toenemende militarisering. Gewapende conflicten nemen overal ter wereld toe. Het geloof dat alleen nog een militaire strategie met sterk verhoogde defensiebudgetten en bewapening een einde kan maken aan ‘onveiligheid’ wint weer aan aanhang, de oorlogspropaganda doet de rest.