We vinden een weg ...
‘Vanaf heden kan je onze werking en onze gerenommeerde nieuwsbrief ook financieel ondersteunen. Dit waarborgt mee ons kwaliteitsvol aanbod en redactioneel werk. Het is ook mogelijk om per overschrijving te doneren op
BE38 1030 4369 8972.
Doneer naar keus voor CIMIC vzw! Dankjewel, alvast.’
Op maandag 29 april was Christine Gruwez te gast bij het CIMIC-café@deZondvloed in Mechelen. Marc Colpaert maakte een samenvatting van deze boeiende lezing over haar boek ‘De wonde, en het recht op kwetsbaarheid’, dat binnenkort ook in Nederlandse vertaling verschijnt.
In twee delen brengt onze Indiase CIMIC-medewerker Ashok Gladston Xavier uit Chennai verslag uit over de ‘moeder van alle verkiezingen’. Hij schetst welke twee grote krachten zich met elkaar meten: de National Democratic Alliance (NDA) waartoe ook de hindoenationalistische BJP van premier Modi behoort, en de National Developmental Inclusive Alliance (INDIA) met de Congress-partij als belangrijkste trekker.
Wat in Gaza en Israël gebeurt, is catastrofaal. De feiten zijn bekend, de slachtoffers worden geteld, maar de verschrikkelijke onmenselijke ravage gaat verder, in elk geval in één richting. Daarom verplicht het ons om dieper te graven, want belangrijke voor- en naoorlogse Joodse filosofen draaien zich nu toch om in hun graf: Emmanuel Levinas (‘Gij zult niet doden!’), Martin Buber (‘Ich und Du’), Franz Rosenzweig (‘De Ster van de Verlossing’, de weg van de dood naar het leven), de tot het protestants-christendom bekeerde Eugen Rosenstock (‘Het wonder van de taal’, ‘Wanneer volken voor elkaar niet aanspreekbaar zijn, zijn ze in oorlog’). En laten we Hanna Arendt en Elie Wiesel niet vergeten.
Sinds het Internationaal Strafhof in Den Haag (ICC) op 1 juli 2002 begon te functioneren, heeft het nog nooit een westerse politieke leider in functie aangeklaagd. Maar daar zou nu wel snel verandering in kunnen komen aangezien een arrestatiebevel voor de Israëlische premier Benjamin Netanyahu mogelijk in aantocht is. Op maandag 20 mei 2024 maakte Karim Khan, de openbaar aanklager van het ICC, bekend dat hij drie militaire en politieke leiders van Hamas (Yahya Sinwar, Mohammed Deif en Ismail Haniyeh) en twee Israëlische ministers (premier Netanyahu en minister van Defensie Yoav Gallant) wil laten vervolgen voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid.
Na het einde van de apartheid, dit jaar precies dertig jaar geleden, is er in Zuid-Afrika onmiskenbaar grote sociaal-politieke vooruitgang geboekt. De erfenis van eeuwenlang racisme en segregatie is echter nog altijd duidelijk zichtbaar en voelbaar in elke vezel van deze verdeelde samenleving. En voor miljoenen mensen is de vooruitgang gewoonweg niet genoeg geweest, terwijl anderen hebben kunnen profiteren van een systeem dat hoe langer hoe meer corrupt is en de ongelijkheid in stand houdt. Deze diepe ontevredenheid zou zich dit jaar ook in stembus tonen.
De oorlog in Soedan is momenteel het meest verwaarloosde conflict ter wereld. Met ruim 10 miljoen vluchtelingen, een dreigende massale hongersnood en misschien zelfs een nieuwe genocide in West-Darfur. Dit is niet meteen het land waaruit je een spannende filmproductie zou verwachten, en toch is regisseur Mohamed Kordofani daar met ‘Goodbye Julia’ glansrijk in geslaagd.
door Ken Matthysen (IPIS)
door Ken Matthysen (IPIS) · Published 27/05/2024 · Last modified 15/06/2024
Eind april brachten verschillende internationale media beschuldigingen naar buiten dat de Amerikaanse elektronicareus Apple ‘conflictmineralen’ zou betrekken uit het oosten van de Democratische Republiek Congo (DRC). De realiteit achter deze beschuldigingen is vrij complex. De redenen voor de Congolese regering om zich nu uit te spreken, lijken verder te gaan dan zorgen over mensenrechtenschendingen in de toeleveringsketens van mineralen uit het oosten.
Wereldwijd, maar ook in Europa pakken de oorlogswolken zich samen. Wat lange tijd bijna ondenkbaar leek, behoort sinds kort tot de new speak van regeringsleiders: oorlog als een ‘normale’ manier om conflicten op te lossen. Niet alleen in de oorlogvoerende landen Rusland en Oekraïne, ook elders is er sprake van oorlogsbereidheid, forse verhoging van militaire uitgaven en rekrutering, zelfs herinvoering van de dienstplicht, of uitbreiding ervan tot vrouwen. Het fundamentele mensenrecht van gewetensbezwaren tegen militaire dienst wordt hoe langer hoe meer uitgehold.
Het Europees Bureau voor Gewetensbezwaren (EBCO) publiceerde op 15 mei 2024, de internationale dag van gewetensbezwaren, zijn jaarverslag Conscientious Objection to Military Service in Europe 2023/24. Een overzicht.
Met het oog op de komende Europese, nationale en regionale verkiezingen maken wij ons als christenen uit diverse tradities ernstig zorgen over recente politieke ontwikkelingen. Wij, ondergetekenden, willen deze bezorgdheden uiten en met u delen.
De geschiedenis van de psychiatrie toont hoe verschillende tijdperken op verschillende wijzen omgaan met mentale moeilijkheden. Twee dominante paradigma’s wisselen elkaar af: de oorzaak van de problemen ligt bij de individuele psyche (religieus, moreel, psychologisch) versus psychiatrische aandoeningen vinden hun oorzaak in het lichaam (humoraal, neurologisch, vandaag zelfs in de spijsvertering). Op de achtergrond deemstert er een derde overtuiging die nooit de bovenhand haalt: de oorzaak ligt in de tijdsgebonden en altijd dwingende opvattingen over de ideale mens, in combinatie met de omgeving waarin iemand opgroeit.
Kom naar Mechelen voor een maandagavond vol gebabbel, gepeins en ontmoeting. We verwachten je om 19 uur in het café van boekhandel de Zondvloed (O.-L.-V.-straat 70)..
In ‘Niemandsland’ trekt Midden-Oostenkenner Willem Staes dwars door Syrië, Libanon, Turkije, Jordanië en Irak. Tijdens 9 reizen tussen augustus 2021 en maart 2023 stelt hij er met eigen ogen vast hoe Syrische vluchtelingen zich in de meest uitzichtloze situatie bevinden sinds de Syrische revolutie in 2011.
Het lijkt erop dat mensen een passie hebben voor het verenigen van passies. Zo doet ook Shalan Alhamwy met zijn passies voor geluid en fotografie. In zijn nieuwe fotoreeks ‘Audiobsession’, die deels te zien is in een groepstentoonstelling bij galerij ROOM 8 in hartje Gent, komen ze allemaal samen.
Het nieuwe album ‘Berenjacht’ van Damast Duo is uit. Het is een ode aan hoop, vriendschap, liefde en licht dat ook schijnt in de duisternis.
Migranten kunnen de ‘gamechanger’ worden bij de Bondsdagverkiezingen van 2025. Het is bizar. Migranten in Duitsland zouden beslissend kunnen worden voor de Bondsdagverkiezingen door voor de partij te kiezen die hen het meest veracht, de AfD. Sociologe Naika Foroutan, waarover we in een vorige nieuwsbrief berichtten, waarschuwt in een artikel in Die Zeit van 7 maart.
Van 19 april tot 1 juni kiezen bijna een miljard Indiërs een nieuw parlement en dus ook een nieuwe regering. De democratie en de ziel van het land staan op het spel. “De verkiezingen van 2024 zouden weleens de laatste democratische verkiezingen in India kunnen zijn.” Gie Goris, oud-hoofdredacteur van MO*, schreef er een boeiend boek over en publiceerde onderstaand artikel op de MO*-website.
Dit interessante artikel werd doorgestuurd door de ‘Friends of Manu’. Manu Alphonse SJ kwam 20 jaar lang naar CIMIC in Thomas More Mechelen, waar hij aan studenten een diepere inkijk bezorgde over het reilen en zeilen in India. Manu was econoom en richtte ‘Social watch’ op in de deelstaat Tamil Nadu. Hij overleed op 17 november 2018. Zijn vrienden zetten zijn werk verder.
Het is nog donker wanneer ik het taxistation binnenstap en de regen me van het ene lekkende afdak naar het andere duwt. De gebruikelijke chaos gaat door op een laag modder en ook dat is niet uitzonderlijk. De reizigers sijpelen binnen terwijl we wachten tot de laatste zitplaats is verkocht. Vaste vertrekuren zijn er niet en aankomsturen doen er niet toe. De eerste vraag die we stellen bij het binnenlopen van een station, is hoeveel plaatsen nog vrij zijn.
Sinds 2021 is het oosten van Congo (DRC) opnieuw het slachtoffer van de M23-rebellenbeweging. De M23, die in 2013 zou zijn verslagen, nam in 2021 de wapens weer op en had in 2022 opnieuw uitgestrekte gebieden in het zuidoosten van de provincie Noord-Kivu in handen. De situatie is sindsdien alleen maar erger geworden met honderdduizenden vluchtelingen als gevolg. De ellende voor de gewone bevolking in deze strategische grensregio is niet meer te overzien. Toch is er meer aan de hand dan alleen de hand-en-spandiensten van buurland Rwanda bij de opmars van deze rebellengroep. IPIS publiceerde begin april een nieuw rapport over M23 ‘versie 2’.
door Amnesty International · Published 30/04/2024 · Last modified 12/05/2024
15 april 2024 was het precies één jaar geleden dat in Soedan het conflict tussen de Sudanese Armed Forces (SAF) en de Rapid Support Forces (RSF) begon. Nog steeds schiet de internationale gemeenschap ernstig tekort in haar reactie, zelfs nu er steeds meer burgerdoden vallen. Amnesty International reageert samen met de Sudan Democracy First Group en het NGO International Film Festival op één jaar conflict.
De geschiedenis zal ons leren dat degenen die sinds 2014 niet zijn opgehouden met het aanwakkeren van het vuur van de Russisch-Oekraïense oorlog de tovenaarsleerlingen zijn die een doos van Pandora hebben geopend die het inferno van de ‘laatste dans van de grote nacht’ dreigt te ontsteken. Het Moskouse patriarchaat verspreid ondertussen documenten met een zorgwekkende inhoud, vindt Antoine Courban van de Libanese krant L’Orient-Le Jour.
Bossen zijn cruciaal voor ons overleven, ze leveren ons zuurstof, zuiver water, medicijnen, houden virussen onder controle, herbergen oneindig veel biodiversiteit en zoveel meer. Helaas sneuvelen ze nog steeds met een hoge snelheid, voornamelijk omdat ze worden omgezet in plantages of gekapt voor hun hout. Toch zijn er enkele evoluties bezig die wijzen op een kentering. Verschillende trends zorgen voor meer begrip voor de waarde van bossen: strategischer denken, meer coördinatie, meer middelen en nieuwe partnerschappen – allemaal factoren die cruciaal zijn om in dit decennium ontbossing voorgoed een halt toe te roepen.
Sinds Kant weten we dat tijd en ruimte effecten zijn van de manier waarop we waarnemen en denken. Soms, heel soms, zijn ze niet arbitrair en komen ze samen op het perfecte moment en de perfecte plaats. Dit is het geval met KZ-syndroom, gepubliceerd in een regio die zijn geschiedenis ontkent en voorgesteld op dezelfde dag wanneer een rechter de bendeleider van een groep ogenschijnlijk keurige knaapjes veroordeelt tot een jaar effectieve gevangenisstraf.
