‘Vanaf heden kan je onze werking en onze gerenommeerde nieuwsbrief ook financieel ondersteunen. Dit waarborgt mee ons kwaliteitsvol aanbod en redactioneel werk. Het is ook mogelijk om per overschrijving te doneren op BE38 1030 4369 8972.
Doneer naar keus voor CIMIC vzw! Dankjewel, alvast.’
![[kaartje] De diverse regio’s van Sierra Leone.](https://cimic-npo.org/wp-content/uploads/2023/04/42-007image1png-320x320.)
Voor Julius Maada Bio (SLPP) was Ernest Bai Koroma (APC) president van Sierra Leone. Toen Maada Bio verkozen werd, in april 2018, waren we in Conakry ons vertrek aan het voorbereiden. Het klonk op dat moment mooi en veelbelovend in de oren, of zo wilden we het horen: de oppositie had gewonnen en de vorige president stond zonder veel drama noch geweld zijn plaats af. De democratie was er op de goede weg.
In het VRT-reportageprogramma Pano van 19 april kregen we het verhaal te horen van gedupeerde Vlamingen die geïnvesteerd hebben in een toeristisch ressort in Kaapverdië. Ze gaven allemaal tussen de 200.000 en 400.000 euro aan een dubieuze ontwikkelaar die op het mooie strand van Santa Monica op het eiland Boa Vista een complex aan vakantieverblijven zou bouwen.
Enkele persoonlijke reflecties van Paul De Witte, theoloog en oud-docent CIMIC naar aanleiding van het overlijden van Huub Oosterhuis (1933-2023) op Paaszondag 9 april
In 1966 werd ik voor het eerst geconfronteerd met een boekje van Huub Oosterhuis: ‘Bid om vrede’. Toen is voor mij een geschiedenis van liefde, herkenning en dankbaarheid begonnen. Oosterhuis heeft mij sindsdien niet meer losgelaten.
Eind vorig jaar viel er een boek in mijn bus, mij toegestuurd door Sofie Dewulf met de boodschap dat het mij wel zou interesseren. En gelijk heeft ze (dank u, Sofie). Ik = cartograaf valt moeilijk in een genre te duwen, wat meteen een pluspunt is. Fictie of non-fictie? Reisverhaal of egodocument? Het boek brengt de verschillende genres samen, de ik-figuur noemt zichzelf een cartograaf die een kaart van woorden maakt.
De reeks zelfportretten van Shalan Alhamwy is gebaseerd op zijn persoonlijke zoektocht en reflectie bij het bereiken van de leeftijd van 40 jaar. Thema’s als identiteit, kwetsbaarheid, angst, vluchtelingen, trauma en de wereldwijde pandemie worden met fantasie, humor en een knipoog naar de schilderstijl van de oude meesters in beeld gebracht.
Welke planeet laten we onze kleinkinderen na? Voor veel bezorgde opa’s en oma’s is het al lang geen theoretische vraag meer. In het zog en als steun aan de jongerenmarsen voor het klimaat ontstond in januari 2019 de burgerbeweging ‘Grootouders voor het Klimaat’. Missie: een leefbare wereld voor onze kleinkinderen.
Marcelo Barros (1944) is een Braziliaanse benedictijn, exegeet en bevrijdingstheoloog. Van hem verscheen onlangs een merkwaardig boek: honderd psalmen hertaald naar het Portugees met bij elke psalm een bezinning over de huidige sociaal-economische context van Brazilië.
Eind januari verscheen ‘Tot de bodem‘, een boek over de perikelen en de toekomst van de landbouw in Vlaanderen. Wie we toen amper hoorden waren de boeren zelf.
Welke planeet laten we onze kleinkinderen na? Voor veel bezorgde opa’s en oma’s is het al lang geen theoretische vraag meer. In het zog en als steun aan de jongerenmarsen voor het klimaat ontstond in januari 2019 de burgerbeweging ‘Grootouders voor het Klimaat’. Missie: een leefbare wereld voor onze kleinkinderen.
CIMICvzw organiseert samen met de ‘Vrienden van Thomas Merton’ een weekend in Averbode van 5 tot 7 mei 2023.
CIMICvzw plant een begeleide reis naar Nederland van 9 tot 11 juni 2023. Het thema is Etty Hillesum in Deventer en Westerbork.
Op 12 maart 2022 organiseerden SPES, CIMICvzw en Waerbeke vzw een congres over de dertiende-eeuwse soefi, filosoof en mysticus Ibn al-‘Arabi. Wie erbij was, weet hoe inspirerend en verrijkend dit congres was. Het is bij velen blijven nazinderen.
Marcelo Barros (1944) is een Braziliaanse benedictijn, exegeet en bevrijdingstheoloog. Van hem verscheen onlangs een merkwaardig boek: honderd psalmen hertaald naar het Portugees met bij elke psalm een bezinning over de huidige sociaal-economische context van Brazilië.
Bij de aardbevingen van 6 februari in Turkije en Syrië vielen meer dan 50.000 doden, zijn er 230.000 gebouwen ingestort of zwaar beschadigd en telt men meer dan 10 miljoen mensen die op korte en langere termijn bijstand vereisen.
Voor de inwoners van Noordwest-Syrië voegt de aardbeving een extra laag pijn toe aan hun reeds moeilijke bestaan, maar voor het Syrische regime is ze een godsgeschenk. “Assad gebruikt de aardbeving als een pr-campagne om zichzelf internationaal te rehabiliteren”, vreest Brigitte Herremans in een interview met Wim Vermeersch van SamPol.
De vurige debatten rond de stikstofproblematiek, de droogte, het biodiversiteitsverlies, de seizoensarbeid en de overmatige vleesproductie en -consumptie hebben landbouw weer helemaal op de maatschappelijke en politieke agenda gezet. De vraag dringt zich stilaan op of we in Vlaanderen en Europa effectief nog op een duurzame en economisch rendabele manier aan landbouw kunnen doen en hoe die landbouw dan vorm moet krijgen.
De oorlog in Oekraïne eist niet alleen een vreselijke tol voor de Oekraïners, ze is ook vernietigend voor de natuur. Om een idee te krijgen hoe erg het eraan toe is, hadden we een gesprek met dr. Bohdan Vykhor, directeur van de Oekraïense afdeling van het Wereldnatuurfonds (WWF)
Wat is de belangrijkste door de oorlog veroorzaakte milieuschade? Welke acties op de grond (bombardement, gebruik van munitie, troepenbewegingen op de grond…) leverden de meeste schade op?
Sinds eind februari is er in Tunesië een ware ‘jacht’ aan de gang op migranten uit zwart-Afrika. Vele Afrikaanse landen repatrieerden hun landgenoten om te voorkomen dat ze het slachtoffer zouden worden van racistische aanvallen, zowel van de politie als van gewone burgers. Wat is er aan de hand?
Nepnieuws wordt vandaag in Congo doelgericht en heel strategisch ingezet. Om politiek en diplomatiek te scoren, om een bepaald psychologisch klimaat te creëren of simpelweg om harde feiten te verdoezelen. Hoe groter de onveiligheid, hoe harder de geruchtenmolen draait. Een analyse door MO*-journalist Kris Berwouts.
In een democratie is het recht om te stemmen een van de meest fundamentele en belangrijkste rechten die aan burgers worden toegekend.
Ondanks de beste inspanningen van regeringen om ervoor te zorgen dat stemmen toegankelijk is en eerlijk verloopt voor iedereen, zijn er nog steeds veel mensen die zich op een verkiezingsdag uitgesloten voelen van het stemproces.
Manu Alphonse SJ (1949 -2018) is niet weg te denken uit de geschiedenis en het geheugen van CIMIC. We ontmoetten Manu voor het eerst in 1983 in Chennai – toen nog Madras, hoofdstad van de zuidelijke deelstaat Tamil Nadu. Hij was er in die tijd verantwoordelijk voor de katholieke nationale studentenbeweging in India die vooral prioriteit gaf aan dalitstudenten.
De voorbije weken ging het in Israël van kwaad naar erger. De Standaard bracht het bericht: ‘Netanyahu is de regie over Israël helemaal kwijt… Een week geleden stond Israël niet eens zover van een burgeroorlog’. ‘Netanyahu dendert voort als een pletwals: in Israël dreigt de dictatuur’, enz.
In deze Paastijd vonden we het gepast om de vraag te stellen of de staat Israël niet in totale contradictie is met de waarden en de essentie van de joodse traditie zelf. We vroegen aan Paul De Witte, exegeet, oud-leraar en 20 jaar lang CIMIC-docent over de relatie tussen jodendom en christendom, hoe hij vanuit Bijbels perspectief naar de huidige toestand kijkt
In 1962 wilde Thomas Merton (1915-1968) dit boek uitgeven, maar de abt-generaal vond dat een monnik zich niet met oorlogs- en vredesvraagstukken diende bezig te houden en verbood de uitgave. Met toestemming van zijn eigen abt ontdook Merton dit verbod door het boek in gestencilde vorm te sturen naar allerlei vrienden met het verzoek het verder te verspreiden. Op die manier zijn er honderden exemplaren in omloop gekomen, waarvan één zelfs in de bibliotheek van het Vaticaanse Noord-Amerikaans College in Rome.
Maart 2023: de Vlaamse regering hangt in de touwen, de kleinste regeringspartij houdt een doortastende regeling van de stikstofvervuiling tegen, zogezegd uit bekommernis voor de boeren. Het is dezelfde partij die decennialang de EU-richtlijnen inzake milieu bleef negeren en boeren de verkeerde richting uitstuurde, met als resultaat de hopeloze situatie waarin de landbouwers zich vandaag bevinden.
